توضیح: چه چیزی بافت عجیب IC 418 را ایجاد می‌کند؟
سحابی سیاره‌ای IC 418 که به دلیل شباهتش به نقاشی‌های اسپیروگراف (یک ابزار نقاشی چرخه‌ای که در فارسی دوایر جادویی یا اقلیدسی نامیده می‌شوند-م)، سحابی اسپیروگراف (Spirograph Nebula) نامیده می‌شود، الگوهایی را نشان می‌دهد که به خوبی شناخته نشده‌اند.
شاید این الگوها مربوط به بادهای آشفته از ستاره متغیر مرکزی باشند که روشنایی را تنها در عرض چند ساعت به طور غیرقابل پیش‌بینی تغییر می‌دهند. در مقابل، شواهد نشان می‌دهد که تنها چند میلیون سال پیش، IC 418 احتمالاً ستاره‌ای معلوم شبیه به خورشید ما بوده است. تنها چند هزار سال پیش، IC 418 احتمالاً یک ستاره غول سرخ (red giant ) معمولی بوده است. با این حال، از زمان اتمام سوخت هسته‌ای، پوشش بیرونی شروع به گسترش به سمت بیرون کرده و یک هسته داغ باقی‌مانده را به جا گذاشته است که قرار است به یک ستاره کوتوله سفید (white-dwarf star) تبدیل شود، که در مرکز تصویر قابل مشاهده است. نور هسته مرکزی، اتم‌های اطراف سحابی را تحریک می‌کند و باعث درخشش آنها می‌شود.
IC 418 در حدود 2000 سال نوری از ما فاصله دارد و 0.3 سال نوری قطر دارد. این تصویر با رنگ کاذب که توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده است، جزئیات غیرمعمول را آشکار می‌کند.
منبع: ناسا
IC 418: The Spirograph Nebula
2025 April 27
Image Credit: NASA, ESA, and the Hubble Heritage Team (STScI/AURA); Acknowledgement: R. Sahai (JPL) et al.
