
توضیح: هر چیزی که به میماس (Mimas) برخورد کرد تقریباً آن را نابود کرد. آنچه باقی مانده است یکی از بزرگترین دهانههای برخوردی در یکی از کوچکترین قمرهای گرد زحل است. تجزیه و تحلیلها نشان میدهد که یک ضربه کمی بزرگتر، میماس را به طور کامل نابود میکرد.
این دهانه بزرگ که به افتخار کاشف میماس در سال 1789، سر ویلیام هرشل (Sir William Herschel)، دهانه هرشل نامگذاری شده است، حدود 130 کیلومتر وسعت دارد و در اینجا نمایش داده شده است.
جرم کم میماس گرانش سطحی ایجاد میکند که به اندازه کافی قوی است که یک جسم کروی ایجاد کند اما به آنقدری ضعیف است که تشکیل چنین سیماهای سطحی نسبتاً بزرگی را امکانپذیر کند. .
میماس عمدتاً از یخ آب با مقداری سنگ ساخته شده است – بنابراین دقیقاً به عنوان یک گلوله برفی کثیف بزرگ توصیف میشود.
تصویر مشخصشده در طول نزدیکترین پرواز ربات فضایی کاسینی از کنار میماس در سال 2010 در حالی که در مدار زحل بود گرفته شده است.
منبع: ناسا
Mimas: Small Moon with a Big Crater
2025 January 12
Image Credit: NASA, JPL-Caltech, Space Science Institute, Cassini