توضیح: هیچ دریایی روی زمین به اندازه کافی بزرگ نیست که سحابی کوسه (Shark nebula) را در خود جای دهد. این شبح شکارچی هیچ خطری برای ما ایجاد نمی‌کند چرا که فقط از گاز و غبار بین ستاره‌ای تشکیل شده است.
گرد و غبار تاریکی که در اینجا نشان داده شده است تا حدودی شبیه دود سیگار است و در جو خنک ستارگان غول‌پیکر ایجاد شده است. پس از بیرون راندن گاز و تراکم مجدد گرانشی، ستارگان عظیم ممکن است با استفاده از نور پر انرژی و بادهای ستاره‌ای سریع خود به عنوان ابزار مجسمه‌سازی، ساختارهای پیچیده‌ای را در ابر تولد خود حک کنند. گرمایی که آنها تولید می‌کنند، ابر مولکولی تیره را تبخیر می‌کند و همچنین باعث می‌شود که گاز هیدروژن محیط پراکنده شود و به رنگ قرمز بدرخشد.
در طول متلاشی‌شدن، ما انسان‌ها می توانیم از تصور این ابرهای بزرگ به عنوان نمادهای معمولی لذت ببریم، مانند آنچه برای ابرهای آبی روی زمین انجام می‌دهیم.
سحابی کوسه، در بردارنده سحابی‌های گرد و غبار کوچک‌تر مانند ون در برگ 149 و 150 (an den Bergh 149 & 150)، که گاهی اوقات با نام LDN 1235 فهرست‌بندی می‌شود، حدود 15 سال نوری وسعت دارد و در فاصله 650 سال نوری به سمت صورت فلکی پادشاه اتیوپی (قیفاووس) قرار دارد.
منبع: ناسا
LDN 1235: The Shark Nebula
2025 March 18
Image Credit & Copyright: Timothy Martin
