توضیح: بیشتر خوشه‌های ستاره‌ای کروی (globular star clusters) در هاله کهکشان راه شیری ما پرسه می‌زنند، اما خوشه کروی NGC 6366 نزدیک به صفحه کهکشانی (galactic plane) قرار دارد.
این خوشه که حدود ۱۲۰۰۰ سال نوری از ما فاصله دارد و در صورت فلکی مارافسای (Ophiuchus) قرار دارد، از سیاره زمین به دلیل غبار میان‌ستاره‌ای کهکشان راه شیری، نور ستارگانش کم و قرمز دیده می‌شود. در نتیجه، ستارگان NGC 6366 در این منظره تلسکوپی تقریباً طلایی به نظر می‌رسند، به خصوص وقتی در کنار ستاره نسبتاً روشن، مایل به آبی و نزدیک ۴۷ مارافسای (47 Ophiuchi) دیده شوند.
در مقایسه با صدها هزار ستاره‌ای یا بیشتر که در NGC 6366 دور، از نظر گرانشی محصور شده‌اند، خود ۴۷ مارافسای یک سیستم ستاره‌ای دوتایی است که تنها ۱۰۰ سال نوری از ما فاصله دارد. با این حال، ستارگان هم‌دور (co-orbiting stars) ۴۷ مارافسای بیش از حد به هم نزدیک هستند که بتوان آنها را به صورت جداگانه در تصویر تشخیص داد.
منبع: ناسا
NGC 6366 vs 47 Ophiuchi
2025 May 23
Image Credit & Copyright: Massimo Di Fusco
