توضیح: سحابی سیاره‌ای جونز-امبرسون 1 (Jones-Emberson 1)، کفن مرگ ستاره‌ای شبیه به خورشید است.
این سحابی در فاصله 1600 سال نوری از زمین به سمت صورت فلکی سیاهگوش قرار دارد (constellation Lynx).
با وسعت حدود 4 سال نوری، بقایای در حال انبساط اتمسفر آن ستاره‌ی در حال مرگ، به فضای بین ستاره‌ای منتقل شد، زیرا منبع مرکزی هیدروژن و سپس هلیوم ستاره برای همجوشی، پس از میلیاردها سال تخلیه شد.
در نزدیکی مرکز این سحابی سیاره‌ای (planetary nebula)، چیزی است که از هسته ستاره قبلی، یعنی یک ستاره کوتوله سفید داغ آبی (white dwarf star)، باقی مانده است.
این سحابی که با نام PK 164 +31.1 نیز شناخته می‌شود، کم‌نور است و به سختی می‌توان با چشمی تلسکوپ به آن نگاه کرد. اما این تصویر عمیق که حاصل ترکیب بیش از 12 ساعت زمان نوردهی است، آن را با جزئیات استثنایی نشان می‌دهد.
ستارگانی واقع در کهکشان راه شیری خودمان و همچنین کهکشان‌هایی واقع در پس‌زمینه در سراسر جهان در این میدان دید واضح پراکنده هستند.
جونز-امبرسون 1 که در صحنه کیهانی زودگذر است، طی چند هزار سال آینده محو خواهد شد. ستاره کوتوله سفید داغ و مرکزی آن میلیاردها سال طول می‌کشد تا سرد شود.
منبع: ناسا
Jones-Emberson 1
2024 July 12
Image Credit & Copyright: Team OURANOS,
(Jean-Baptiste Auroux, Jean Claude Mario, Mathieu Guinot & Matthieu Tequi)
