توضیح: بازوهای یک کهکشان مارپیچی عظیم با وسعت 60000 سال نوری، در این تبدیل دیجیتالی از پرتره سال 2005 تلسکوپ فضایی هابل از ام51 (M51) باز شده‌اند.
در واقع، M51 یکی از سحابی‌های مارپیچی اصلی است که بازوهای پیچ در پیچ آن منطبق بر یک منحنی ریاضی مشهور به مارپیچ لگاریتمی (logarithmic spiral) است، مارپیچی که بازشدن آن به صورت هندسی با افزایش فاصله از مرکز رشد می‌کند.
اعمال لگاریتم برای جابجایی مختصات پیکسلی نسبت به مرکز M51 در تصویر هابل، بازوهای مارپیچی کهکشان را به صورت خطوط مستقیم مورب به نقشه می‌کشد.
تصویر دگرگون‌شده به‌طور چشمگیری نشان می‌دهد که بازوها توسط شکل‌گیری ستارگان تزیین شده‌اند و با مناطق ستاره‌سازی صورتی مایل به صورتی و خوشه‌های ستاره‌ای جوان آبی پوشانده شده‌اند.
به نظر می‌رسد کهکشان همراه این کهکشان یعنی NGC 5195 (بالای تصویر)، مسیر بازوی جلوی خود را تغییر می‌دهد، و خودش نیز نسبتاً تحت تأثیر این باز شدن M51 قرار نمی‌گیرد.
مارپیچ‌های لگارتیمی که به عنوان مارپیچ جادویی (spira mirabilis) نیز شناخته می‌شوند، در طبیعت در همه مقیاس‌ها یافت می‌شوند. برای مثال، مارپیچ‌های لگاریتمی می‌توانند طوفان‌ها، ردپای ذرات زیراتمی در یک محفظه حباب‌دار و البته گل کلم را نیز شرح دهند.
منبع: ناسا
Unwinding M51
2024 April 6
Image Credit & Copyright: Data – Hubble Heritage Project, Unwinding – Paul Howell
