آیا میتوان از آب جویبارها نوشید؟
آیا تا به حال تجربه یک پیادهروی خوب در جنگل را داشتهاید؟ قدم زدن در مسیری در جنگل یا پارک، گوش دادن به صدای پرندگان و بادی که برگها را روی درختان تکان میدهد، میتواند فرحبخش باشد .
پیادهروی، به خصوص در گرمای تابستان، قطعاً شما را تشنه میکند. اگر تا به حال در نزدیکی یک جویبار زیبا قدم زده باشید، ممکن است وسوسه شده باشید که از آب آن بنوشید. از این گذشته، آب آن هم اغلب شفاف به نظر میرسد. پس مطمئناً نوشیدن آن بیخطر است، درست است؟
هنگامی که در جنگل هستید، هیدراته ماندن – رساندن آب کافی به سلولهای بدن – در طول مسیرها مهم است. برای یک پیادهروی کوتاه به راحتی میتوانید چندین بطری آب با خود ببرید اما اگر چند روز در حال پیادهروی باشید، باید یاد بگیرید که چگونه آب را در طبیعت بیابید. بجز حالتی که در صحرا پیادهروی میکنید، احتمالاً با منابع آب زیادی در طبیعت از جمله برکهها، جویبارها، نهرها، دریاچهها و رودخانهها برخورد خواهید کرد. اما آیا این آبها قابل شرب هستند؟
تصویر نجومی روز ناسا: بازکردن مارپیچ ام51 (M51)
بازوهای یک کهکشان مارپیچی عظیم با وسعت 60000 سال نوری، در این تبدیل دیجیتالی از پرتره سال 2005 تلسکوپ فضایی هابل از ام51 (M51) باز شدهاند.
در واقع، M51 یکی از سحابیهای مارپیچی اصلی است که بازوهای پیچ در پیچ آن منطبق بر یک منحنی ریاضی مشهور به مارپیچ لگاریتمی (logarithmic spiral) است، مارپیچی که بازشدن آن به صورت هندسی با افزایش فاصله از مرکز رشد میکند.
اعمال لگاریتم برای جابجایی مختصات پیکسلی نسبت به مرکز M51 در تصویر هابل، بازوهای مارپیچی کهکشان را به صورت خطوط مستقیم مورب به نقشه میکشد.
تصویر دگرگونشده بهطور چشمگیری نشان میدهد که بازوها توسط شکلگیری ستارگان تزیین شدهاند و با مناطق ستارهسازی صورتی مایل به صورتی و خوشههای ستارهای جوان آبی پوشانده شدهاند.
به نظر میرسد کهکشان همراه این کهکشان یعنی NGC 5195 (بالای تصویر)، مسیر بازوی جلوی خود را تغییر میدهد، و خودش نیز نسبتاً تحت تأثیر این باز شدن M51 قرار نمیگیرد.
مارپیچهای لگارتیمی که به عنوان مارپیچ جادویی (spira mirabilis) نیز شناخته میشوند، در طبیعت در همه مقیاسها یافت میشوند. برای مثال، مارپیچهای لگاریتمی میتوانند طوفانها، ردپای ذرات زیراتمی در یک محفظه حبابدار و البته گل کلم را نیز شرح دهند.
منبع: ناسا