توضیح: اولین دنباله‌دار دوره‌ای شناخته‌شده‌ی تاریخ، دنباله دار هالی (1P/Halley)، هر 76 سال یکبار یا بیشتر به درون منظومه شمسی بازمی‌گردد. این دنباله‌دار معروف، آخرین ظهور خود برای چشم غیرمسلح را در سال 1986 انجام داد.
اما بقایای گرد و غبار دنباله‌دار هالی را می‌توان دو بار در سال، طی دو بارش شهابی سالانه در آسمان سیاره زمین مشاهده کرد: بارش شهابی اتا دلوی (Eta Aquarids) در ماه مه (اردیبهشت) و بارش شهابی جبّاری (Orionids) در اکتبر (آبان).
در واقع، مجموعه‌ای از نوردهی‌های طولانی، این دو شهاب درخشان را که حاصل تبخیر تکه‌هایی از غبار هالی هستند، در ساعات اولیه صبح روز 23 اکتبر در پس‌زمینه‌ای ستاره‌دار در امتداد ابر مولکولی ثور (Taurus) ثبت کردند. رگه‌های سبز رنگ آنها که با سرعت حدود 66 کیلومتر در ثانیه بر اتمسفر تأثیر می‌گذارند، به نظر از سمت شمال ستاره درخشان صورت فلکی جبار، یعنی ستاره آلفا شکارچی در سمت چپ پایین قاب، منشأ می‌گیرند {Betelgeuse: آلفا شکارچی با یدالجوزا دومین ستاره درخشان در صورت فلکی جبّار-مترجم}.
در صحنه آسمانی غبارآلود سمت راست تصویر، خوشه ستاره‌ای آشنای پروین (Pleiades) جا خوش کرده است.
منبع: ناسا
Orionids in Taurus
2023 October 26
Image Credit & Copyright: David Cortner
