آیا تا به حال فکر کردهاید که …
- قبل از اختراع ساعت، مردم چگونه زمان را میسنجیدند؟
- در ابتدای تاریخ، از چه دستگاههایی برای اندازهگیری زمان استفاده میشد؟
- چرا ساعتهای آفتابی همیشه قابل اعتماد نیستند؟
همانطور که در طول یک روز معمولی در مدرسه پیش میروید، احتمالاً به خوبی از زمان آگاه هستید. مدرسه معمولاً حوالی ساعت ۸ یا ۹ صبح آغاز میشود. احتمالاً دقیقاً میدانید که زنگ تفریح و ناهار در چه ساعتی اتفاق میافتد. شما همچنین احتمالاً آگاه هستید که مدرسه حدود ساعت ۲:۳۰ یا۳:۳۰ بعدازظهر یا هر زمانی نزدیک ظهر تمام میشود. چگونه این زمانهای مختلف را پیگیری میکنید؟
خوشبختانه، به لطف فناوری مدرن، هیچ کمبودی در دستگاههای اندازهگیری زمان که بتوان به آنها اعتماد کرد وجود ندارد. در خانه، احتمالاً حداقل یک ساعت روی دیوار دارید. همچنین ممکن است وسایلی مانند مایکروویو یا فر که دارای ساعت هستند، داشته باشید.
برخی از افراد برای پیگیری زمان در طول روز ساعت مچی میبندند. به جای ساعت مچی، برخی از افراد ممکن است به جای آن از تلفن همراه استفاده کنند. در مدرسه، هر کلاس درس احتمالاً ساعت خود را روی دیوار دارد.
اما آیا تا به حال فکر کردهاید که مردم قبل از اختراع ساعتهای مدرن چه میکردند؟
چگونه میفهمیدند که ساعت چند است؟
چگونه قرارهای خود را تنظیم میکردند؟
چگونه میدانستند که کی باید در جایی باشند؟
اگرچه نمیتوانیم با اطمینان بگوییم که انسانهای اولیه چگونه زمان را میسنجیدند، اما دانشمندان بر این باورند که آنها احتمالاً به دنیای طبیعی اطراف خود تکیه میکردند. برای مثال، به طور تاریخی انسانها از حرکت خورشید در آسمان برای سنجش زمان استفاده میکردند.
تاریخنگاران بر این باورند که بسیاری از اقوام باستانی، از جمله بابلیها، مصریان، چینیها و هندیها، چرخه خورشید را به بخشهای زمانی مختلف تقسیم کردهاند. به عنوان مثال، مصریان باستان ستونهای بلند میساختند که سایههایی ایجاد میکردند تا روز را به بخشهای مختلف تقسیم کنند.
این ستونها مشابه ساعتهای آفتابی عمل میکردند که روزگاری وسیلهای رایج برای سنجش زمان بودند. البته ساعتهای آفتابی در شب یا روزهای ابری چندان مفید نبودند. برای اینکه زمان را در زمانی که آفتاب وجود نداشت پیگیری کنند، انسانهای باستان یاد گرفتند که حرکت سیارات و صورتهای فلکی را پس از غروب آفتاب دنبال کنند.
با گذشت زمان، دستگاههای دیگری مانند ساعتهای شنی و ساعتهای آبی نیز ساخته شدند. این دستگاهها بر اساس زمانی بودند که یک ماده خاص، مانند شن یا آب، از یک بخش از ظرف به بخش دیگر منتقل میشد. البته این دستگاهها بیشتر شبیه به تایمر بودند تا ساعتهای دقیق.
مردم چگونه در گذشته برای ملاقات در زمانی خاص در آینده برنامهریزی میکردند؟
برخی از تاریخنگاران معتقدند که بسیاری از مردم بر روش سادهای مثل اشاره به نقطهای خاص در آسمان متکی بودند. وقتی خورشید به آن نقطه میرسید، یعنی زمان ملاقات روز بعد فرا میرسید.
البته انسانها، به عنوان موجودات باهوش، برای حل مشکل زمان از راهحلهای طبیعی مختلفی استفاده میکردند. به عنوان مثال، بسیاری از مردم بدن خود را طوری تربیت کرده بودند که با اولین نور سپیدهدم بیدار شوند. برخی دیگر ممکن بود به حیوانات، مانند خروسها، به عنوان ساعتهای زنگدار تکیه کنند.
اگر مردم مجبور بودند قبل از سپیدهدم بیدار شوند، ممکن بود از روش مثانه پر استفاده کنند: با نوشیدن مقدار زیادی آب قبل از خواب، مطمئن میشدند که نیمهشب برای رفتن به دستشویی از خواب بیدار میشوند!
ما منتظر نظرات شما هستیم.
مترجم و گردآورنده: مهرزاد تاره
منبع اصلی مطلب: wonderopolis.org
