توضیح: ابرهای غبار کیهانی از روی یک میدان غنی از ستارگان در این چشم‌انداز تلسکوپی از نزدیکی مرز شمالی صورت فلکی اکلیل جنوبی (Corona Australis) که تاج نیمکره جنوبی (Southern Crown) نیز خوانده می‌شود، عبور می‌کنند.
این ناحیه ستاره‌ساز که بخشی از یک مجموعه ابر مولکولی پراکنده است تنها 500 سال نوری از ما فاصله دارد. این فاصله، حدود یک سوم فاصله خاستگاه ستاره‌ای معروف‌تر دیگر به نام سحابی جبار (Orion Nebula) است. این قاب با عرض 2 درجه، در 15 سال نوری وسعت دارد. این ابرهای غبارآلود مخلوط با سحابی‌های درخشان، به طور موثری نور ستاره‌های پس‌زمینه دورتر متعلق به کهکشان راه شیری را مسدود می‌کنند و ستارگانی را نیز که در آنجا هنوز در حال شکل‌گیری هستند از دیده‌ها پنهان می‌کنند.
برای مثال، سحابی بزرگ تاریک برنز 157 (Bernes 157) در سمت چپ تصویر قرار دارد. در سمت راست آن گروهی از سحابی‌های انعکاسی زیبا قرار دارند که با نام‌های ان‌جی‌سی 6726، 6726، 6729 و نیز آِ‌سی 4812 (NGC 6726, 6727, 6729, and IC 4812) نامگذاری شده‌اند. رنگ آبی مشخصه آن‌ها نور ستاره‌های داغی است که توسط غبار کیهانی منعکس می‌شود. سحابی به نسبت فشرده‌تر ان‌جی‌سی 6729، یک ستاره جوان (موسوم به R Coronae Australis) را احاطه کرده است. درست در زیر آن، کمان‌ها و حلقه‌های رشته‌ای موسوم به اجرام هربیگ هارو (Herbig-Haro) مرتبط با ستاره‌های تازه متولد شده پرانرژی دیده می‌شوند.
در واقع، در قلب این منطقه، خوشه ستاره‌ای تاج (Coronet Cluster)، یکی از نزدیک‌ترین و فعال‌ترین مناطق ستاره‌ساز، قرار دارد .
منبع: ناسا
Stars and Dust across Corona Australis
2023 June 22
Image Credit & Copyright: Alessandro Cipolat Bares
