تصویر نجومی روز ناسا: یک رشته خورشیدی فوران می‌کند
چه اتفاقی برای خورشید ما افتاده است؟ چیز خیلی غیرعادی نیست؛ فقط یک رشته (filament) پرتاب کرده است.
در اواسط سال 2012، یک رشته خورشیدی طولانی، ناگهان به فضا فوران کرد و یک پرتاب جرم تاجی پرانرژی (coronal mass ejection یا CME) ایجاد کرد.
این رشته برای روزها توسط میدان مغناطیسی در حال تغییر خورشید تداوم داشت و زمان فوران آن نیز غیرمنتظره بود.
انفجار حاصل که توسط رصدخانه دینامیک خورشیدی (Solar Dynamics Observatory) در حال گردش به دور خورشید مشاهده شد، الکترون‌ها و یون‌هایی را به درون منظومه شمسی شلیک کرد که برخی از آنها سه روز بعد به زمین رسیدند و به مگنتوسفر زمین (magnetosphere) برخورد کردند و باعث ایجاد شفق‌های قطبی (aurora) قابل مشاهده شدند.
در این تصویر فرابنفش، حلقه‌های از پلاسمایی در اطراف این ناحیه فعال را می‌توان در بالای رشته در حال فوران مشاهده کرد.
خورشید ما به فعال‌ترین زمان در چرخه 11 ساله خود نزدیک می‌شود و حفره‌های تاجی (coronal holes) زیادی ایجاد خواهد شد که امکان پرتاب ذرات باردار به فضا را فراهم می‌کنند. مانند موارد قبلی، این ذرات باردار نیز می‌توانند شفق‌های قطبی ایجاد کنند.
منبع: ناسا
کلوین چیست؟
آیا تا به حال به یکی از اعضای خانواده در آشپزخانه کمک کرده‌اید؟
آشپزی با هم می‌تواند بسیار سرگرم‌کننده باشد! هم‌چنین یک تجربه‌ی یادگیری عالی است. چه در حال جوشاندن، دم‌کردن یا تفت‌دادن یک وعده غذایی باشید، می‌توانید چیزهای زیادی در مورد تأثیر گرما بر غذا بیاموزید.
آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که چه چیزی باعث گرما می‌شود؟
البته که می‌دانید که از اجاق گاز، فر یا مایکروویو برای گرم‌کردن غذا استفاده می‌کنید. اما در مورد خاصیت خود گرما چطور؟ چه چیزی به یک جسم بیش‌تر از جسم دیگری گرما می‌دهد؟
برای درک گرما، باید به سطح مولکولی برسیم. گرما نوعی انرژی است که در اثر حرکت اتم‌ها ایجاد می‌شود. هر چه اتم‌های یک جسم سریع‌تر حرکت کنند، آن جسم گرم‌تر می‌شود. بر اساس محل زندگی شما، خانواده شما ممکن است گرما را بر حسب درجه فارنهایت یا سانتی‌گراد اندازه‌گیری کنند.
با این حال، اندازه‌گیری دیگری از گرما وجود دارد که ممکن است درباره آن ندانید: کلوین. مقیاس کلوین به نام دانشمند ویلیام تامسون (William Thomson)، که به عنوان لرد کلوین (Lord Kelvin) نیز شناخته می‌شود، نام‌گذاری شده است. مقیاس کلوین، به اختصار به صورت “K” بزرگ نوشته می‌شود. مقیاس کلوین از اعداد منفی استفاده نمی‌کند، به این دلیل که از صفر مطلق شروع می‌شود، در این دما حرکت اتم‌ها متوقف می‌شود. در واقع رسیدن به صفر مطلق یا K=0 امکان پذیر نیست. این به این دلیل است که همه چیز در جهان، سطحی از گرما دارد. با این حال، نقطه شروعی برای اندازه‌گیری دما به دانشمندان می‌دهد.
با وجود تفاوت‌ها، یک کلوین برابر با یک درجه سانتی‌گراد است. در صفر مطلق، دما 273- درجه سانتی‌گراد خواهد بود. این بدان معناست که برای تبدیل یک دما بر حسب سانتی‌گراد به کلوین، فقط می‌توانید مقدار 273 را بدان اضافه کنید ولی تبدیل به فارنهایت دشوارتر است. اکثر مردم با محاسبه‌ی درجه سانتی‌گراد شروع می‌کنند و برای این کار، شما می‌توانید مقدار 32 را از درجه فارنهایت کم کرده و در 0.55 ضرب کنید. سپس، می توانید 273 را اضافه کنید تا مقدار کلوین آن دما را بیابید.
آیا تا به حال از دستور پختی استفاده کرده‌اید که دمای فر را بر حسب کلوین ذکر کرده باشد؟
آیا گزارش هواشناسی را دیده‌اید که از این مقیاس استفاده کرده باشد؟
نه! مقیاس کلوین را در بسیاری از مکان‌های روزمره نخواهید دید. با این حال، بسیاری از دانشمندان از آن استفاده می‌کنند. دلیلش این است که اندازه‌گیری بسیار دقیقی است. فقدان اعداد منفی آن نیز یافتن تفاوت بین دماها را آسان‌تر می‌کند.
چه دماهایی را می‌توان به کلوین تبدیل کرد؟ دمای بدن شما در مقیاس کلوین چقدر خواهد بود؟ در مورد نقاط جوش یا انجماد آب چطور؟
ما منتظر نظرات شما هستیم.
چرا در فضا گرانش وجود ندارد؟
آیا تا به حال فیلم‌هایی از فضانوردان (کیهان‌نوردان) در فضا در حال رفتن به “پیاده روی فضایی” دیده‌اید؟ اگر چنین است، می‌دانید که آنها به گونه‌ای که روی زمین دارند راه می‌روند به نظر نمی‌رسند و به نوعی آنها در اطراف شناور هستند .
این‌جا روی زمین، وقتی توپی را رها می‌کنید، به زمین می‌افتد. این به خاطر وجود نیروی قدرتمند گرانش است؛ اما در فضا همه چیز شناور است. چرا این‌طور است؟
آیا ممکن است به این دلیل باشد که در فضای بیرونی هوا وجود ندارد؟ یا شاید به این دلیل است که قوانین فیزیک در فضای ماورای جو اعمال نمی‌شود؟
دانشمندان به شما خواهند گفت که قوانین فیزیک واقعاً در فضای خارج از ماورای جو نیز اعمال می‌شوند، پس این کمبود هوا نیست که دلیل فقدان گرانش است. پس آن‌جا چه خبر است؟ چرا گرانش در فضا وجود ندارد؟
همان دانشمندان بلافاصله سوء تفاهم شما را رفع می‌کنند. جاذبه در همه‌جا وجود دارد… حتی در فضا!
پس دلیل احساس بی‌وزنی که فضانوردان در فضای بیرونی تجربه می‌کنند چیست؟
چندین عامل وجود دارد که این موضوع را توضیح می‌دهد .
هر چیزی که جرم داشته باشد، جاذبه ایجاد می‌کند. گرانش تولید شده توسط خورشید، زمین، ماه و سایر سیارات در سراسر فضای بیرونی نیز امتداد دارد. با این حال، اثر آن گرانش با افزایش فاصله، کاهش می‌یابد. در فواصل بسیار زیاد، گرانش اعمال‌شده بر روی یک جسم خاص ممکن است تقریباً صفر باشد، اما هرگز به طور کامل بی‌گرانشی وجود نخواهد داشت.
با این حال، فاصله به تنهایی، دلیل احساس بی‌وزنی فضانوردان نیست. برای اینکه جوری احساس کنید که به دلیل فاصله زیاد، اصلاً جاذبه وجود ندارد، فاصله باید بسیار بسیار زیاد باشد. به عنوان مثال، در مدار ایستگاه فضایی بین‌المللی، که تقریباً 250 مایل (تقریباً ۴۰۲ کیلومتر) بالاتر از زمین قرار دارد، کشش گرانشی زمین هنوز حدود 90 درصد چیزی است که در سطح زمین وجود دارد .
احساس بی وزنی فضانوردان را می‌توان به رابطه آنها با سفینه‌ی فضایی (فضاپیما) که در آن هستند، توضیح داد. فضانوردان در سفینه‌های فضایی در فضای بیرونی زمین، به همان شکلی که سفینه‌های فضایی آنها تحت تأثیر جاذبه قرار می‌گیرند از آن تأثیر می‌گیرند. هر دوی آنها در حال چرخش به دور زمین هستند، به این معنی که آن دو (هم فضانورد و هم فضاپیما) همزمان با اینکه در حال سقوط به سمت زمین هستند، در حال سقوط به جوانب نیز هستند .
در زمین، فضانوردان نیروی گرانش را به صورت وزن احساس می‌کنند، زیرا سطح زمین از سقوط آنها جلوگیری می‌کند. با این حال، در فضای بیرونی، هیچ زمینی وجود ندارد تا مانع سقوط شود. وقتی فضانوردان با سرعتی مشابه سفینه خود به دور زمین می‌چرخند و به سمت زمین می‌افتند، احساس بی‌وزنی می‌کنند، گویی جاذبه‌ای وجود ندارد.
گرانش در همه جا وجود دارد، حتی در فضا. گرانش ممکن است در فواصل دور آن‌قدر کوچک باشد که تقریباً غیرقابل تشخیص باشد. با این حال، در نزدیکی زمین، فضانوردان این احساس بی‌وزنی را نه به دلیل نبود گرانش، بلکه به این دلیل که با همان سرعت سفینه فضایی خود سقوط می‌کنند و هیچ زمینی برای توقف سقوط آنها و ایجاد احساس وزن وجود ندارد، احساس می‌کنند.
ما منتظر نظرات شما هستیم.
مترجم و گردآورنده: مهرزاد تاره
منبع اصلی مطلب: wonderopolis.org