ماهواره‌ها چه کارهایی می‌توانند انجام دهند؟

امتیازدهی

ماهواره‌ها چه کارهایی می‌توانند انجام دهند؟

آیا تا به حال فکر کرده‌اید که …

  • ماهواره‌ها چه کارهایی می‌توانند انجام دهند؟
  • چند ماهواره در مدار زمین می‌چرخند؟
  • اولین ماهواره چه زمانی به مدار پرتاب شد؟
یک ماهواره در فضا

بدون این چیزها، زندگی روزمره ما بسیار متفاوت به نظر می‌رسید. برخی از ما نمی‌توانستیم تلویزیون تماشا کنیم. برخی دیگر نمی‌توانستند هنگام سفر، راه خود را از یک مکان به مکان دیگر پیدا کنند. برخی از ما ممکن بود توسط شرایط آب‌وهوایی خطرناک تهدید شویم که از قبل از آن مطلع نبودیم.

از چه چیزی صحبت می‌کنیم؟ ماهواره‌ها، البته!

ماهواره‌ها (Satellites) هر جسمی هستند که به دور جسم دیگری در فضا می‌چرخند. برخی ماهواره‌ها طبیعی هستند، در حالی که برخی دیگر مصنوعی (ساخت بشر) هستند. ماه، نمونه‌ای از یک ماهواره طبیعی است که به دور زمین می‌چرخد. اما ما در این مطلب قصد داریم بر ماهواره‌های مصنوعی تمرکز کنیم.

ماهواره‌های مصنوعی، ماشین‌هایی هستند که انسان‌ها به مدار، معمولاً در مدار دور زمین، می‌فرستند. ماهواره‌های مصنوعی، هم‌چنین، می‌توانند به دور سیارات دیگر نیز فرستاده شوند. به عنوان مثال، هم‌اکنون ماهواره‌هایی در مدار ماه، خورشید و چند سیاره دیگر از جمله عطارد، زهره، مریخ و زحل وجود دارند.

اتحاد جماهیر شوروی اولین ماهواره مصنوعی   اسپوتنیک ۱  – را در ۴ اکتبر ۱۹۵۷ به فضا پرتاب کرد. ایالات متحده حدود چهار ماه بعد، اولین ماهواره مصنوعی خود – اکسپلورر ۱ – را به فضا فرستاد.

از آن زمان تاکنون، بیش از ۲۵۰۰ ماهواره به فضا پرتاب شده‌اند.

آیا حدس می‌زدید که این تعداد ماهواره در آسمان وجود داشته باشد که بارها و بارها به دور زمین می‌چرخند؟

آن‌ها در فضا چه کارهایی انجام می‌دهند؟

چرا ما به این تعداد ماهواره نیاز داریم؟

ماهواره‌های مصنوعی برای انواع مختلفی از کارها استفاده می‌شوند. ماهواره‌هایی مانند تلسکوپ فضایی هابل، ایستگاه فضایی بین‌المللی (International Space Station) و ایستگاه فضایی روسیه به نام میر (Russian Mir space station) به دانشمندان کمک می‌کنند تا فضا را به روش‌های جدید و هیجان‌انگیز کشف کنند.

تصویر گرفته شده از هابل

ماهواره‌های ارتباطی به ما کمک می‌کنند تا با مردم در سراسر جهان ارتباط برقرار کنیم. ماهواره‌های هواشناسی به ما کمک می‌کنند تا زمین را از فضا مشاهده کنیم و الگوهای آب‌وهوایی را پیش‌بینی کنیم. ماهواره‌های رادیو و تلویزیونی آهنگ‌ها، فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی مورد علاقه ما را به زمین ارسال می‌کنند تا از آن‌ها لذت ببریم.

حتی یک گروه از ۲۷ ماهواره وجود دارند که سیستم موقعیت‌یاب جهانی (GPS) را تشکیل می‌دهند (Global Positioning System). بدون این ماهواره‌ها، ما نمی‌توانستیم هنگام سفر از دستگاه‌های GPS برای پیدا کردن مسیر خود استفاده کنیم.

اگر این سوال برایتان پیش آمده که چگونه این تعداد ماهواره بدون برخورد به یکدیگر در مدار می‌مانند، فقط به یاد داشته باشید که فضا بسیار بسیار وسیع است! در مقایسه با اندازه‌های زمینی، ابعاد فضا بی‌نهایت به نظر می‌رسد.

با این حال، با وجود این‌که جای زیادی در فضا وجود دارد، ماهواره‌ها در مدارهایی با فاصله‌های مختلف از زمین پرتاب می‌شوند. برخی ممکن است در نزدیکی ۱۵۰ مایلی (تقریباً ۲۴۱ کیلومتر) از زمین نزدیک باشند، در حالی که بقیه ممکن است بیش از ۲۰۰۰۰ مایل (تقریباً ۳۲۱۸۰ کیلومتر) یا بیش‌تر از زمین فاصله داشته باشند.

اکثر ماهواره‌های مصنوعی در فاصله ۵۰۰ مایلی (تقریباً ۸۰۴ کیلومتر) از زمین یا چیزی که دانشمندان آن را مدار پایین زمین (ow-Earth orbit) می‌نامند، می‌چرخند. این ماهواره‌ها باید با سرعت بسیار زیادی – حدود ۱۷۰۰۰ مایل (تقریباً 27353 کیلومتر) در ساعت – حرکت کنند تا از بازگشت آن‌ها به اتمسفر زمین جلوگیری شود.

تصویر لایه‌های گوناگون اتمسفر زمین

با این حال، دیر یا زود نیروی گرانش، تمام اشیاء، از جمله ماهواره‌های مصنوعی، را به زمین باز خواهد گرداند. وقتی ماهواره‌ها کار خود را متوقف می‌کنند، آن‌ها تبدیل به “زباله فضایی” می‌شوند که تا زمان کشیده شدن به سمت زمین، در مدار باقی می‌مانند. با وجود این‌که هر روز حداقل یک قطعه از زباله فضایی به زمین باز می‌گردد، به ندرت کسی متوجه آن می‌شود. پس نیازی نیست نگران باشید که آسمان در حال سقوط است!

 

ما منتظر نظرات شما هستیم.

مترجم و گردآورنده: مهرزاد تاره

منبع اصلی مطلب: wonderopolis.org

این مطلب را به اشتراک بگذارید
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

این مطلب توسط خانه علم، مرکز اختصاصی ترویج علم دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایه زنجان برای شما آماده شده بود.

دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایه زنجان را بیشتر بشناسیم

دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایه زنجان (IASBS) که در سال 1371 توسط دکتر یوسف ثبوتی، چهره ماندگار فیزیک ایران، و دکتر محمدرضا خواجه‌پور بنیان‌گذاری شد، یکی از برجسته‌ترین مراکز آموزش عالی کشور در حوزه علوم پایه محسوب می‌شود. این دانشگاه با تمرکز ویژه بر تحصیلات تکمیلی، فضایی پویا برای پژوهش و آموزش در سطح بین‌المللی فراهم کرده است. هدف اصلی IASBS، دستیابی به مرجعیت علمی، انجام پژوهش‌های کاربردی، و تربیت دانشجویانی با دانش عمیق و مهارت‌های نوآورانه است. همکاری‌های گسترده با مراکز علمی داخلی و خارجی، مشارکت فعال در پروژه‌های تحقیقاتی بین‌المللی و انتشار مقالات در مجلات معتبر، از دستاوردهای ارزشمند این دانشگاه به شمار می‌آیند که آن را در ردیف برترین دانشگاه‌های کشور قرار می‌دهد.

این دانشگاه با برخورداری از دانشکده‌های فیزیک، شیمی، ریاضی، علوم زیستی، علوم زمین، و علوم کامپیوتر و فناوری اطلاعات، مجموعه‌ای از رشته‌های تخصصی را ارائه می‌دهد. پژوهشکده‌هایی مانند پژوهشکده تغییر اقلیم و گرمایش زمین و پژوهشکده فناوری‌های نوین، بسترهای مناسبی برای تحقیق و نوآوری فراهم کرده‌اند. نسبت استاد به دانشجو 1 به 9 و حضور تمام‌وقت اساتید و دانشجویان در محیط علمی، تجربه آموزشی منحصربه‌فردی را رقم زده است. فضای باز و بدون دیوار، فعالیت 24 ساعته، و جو صمیمی میان اعضای دانشگاه، دانشگاه تحصیلات تکمیلی را به محیطی الهام‌بخش برای تحصیل و پژوهش تبدیل کرده است. این دانشگاه با کسب رتبه‌های برتر در رتبه‌بندی‌های ملی و بین‌المللی، جایگاه خود را به عنوان یکی از برترین مراکز علمی کشور تثبیت کرده است.

برخی از شاخصه‌های دانشگاه تحصیلات تکمیلی