آب چطور در زمین به وجود آمد؟ نظریه‌ای جدید می‌گوید: خیلی طبیعی!
یک مطالعه پیشگامانه از دانشگاه کپنهاگ دیدگاه جدیدی را در مورد شکل‌گیری زمین ارائه کرده است که نشان می‌دهد زمین در چند میلیون سال، بسیار سریعتر از ۱۰۰ میلیون سالی که قبلاً تصور می‌شد، تشکیل شده است. تحقیقات نشان می‌دهد که زمین از تجمع سریع سنگریزه‌های کوچک تشکیل شده است و وجود آب محصول جانبی این فرآیند شکل‌گیری است و نه حاصل شانس و اتفاق. این نظریه، چشم‌انداز امیدوارکننده‌ای را برای پتانسیل سیارات قابل سکونت، فراتر از منظومه شمسی ارائه می‌دهد چرا که آب یک عنصر حیاتی برای حیات است و این نظریه تشکیل آن را نتیجه طبیعی فرایند تشکیل می‌داند و نه حاصل برخورد اتفاقی سیارک‌های دارای آب. بر اساس یک مطالعه جدید از دانشگاه کپنهاگ، زمین نه در صد میلیون سال، بلکه تنها طی چند میلیون سال، بسیار سریعتر از آنچه قبلا تصور می‌شد، از طریق جذب سریع سنگریزه‌ها، گرد و غبار و ذرات یخی شکل گرفت. این یافته احتمال وجود سیارات قابل سکونت دیگر در کیهان را به این دلیل که آب محصول جانبی این فرآیند شکل‌گیری است، افزایش می‌دهد. یعنی این فرایند به طور طبیعی علاوه بر تشکیل زمین، منجر به تشکیل آب هم شده است.
چگونه می‌توانیم تخریب نوری پلاستیک را سرعت ببخشیم؟
پلاستیک‌ها برخی از مفیدترین و قابل قالب‌گیری‌ترین موادی هستند که تاکنون توسط بشر ساخته شده است. با این حال یکی از ویژگی‌های برجسته آنها یعنی ماندگاری و دوام، آنها را به یک آلاینده بالقوه طولانی‌مدت تبدیل می‌کند.
دیدن تأثیر بصری پلاستیک‌های دور ریخته شده نیاز به زحمت زیادی ندارد. در اطراف ما، در شهرها و روستاها، زباله‌های پلاستیکی به شکل بطری‌های قدیمی، کیسه‌های مواد غذایی، بسته‌بندی‌های الکترونیکی و موارد دیگر مشهود هستند. این پلاستیک‌ها به این زودی‌ها از بین نمی‌روند. دلیل این موضوع این است که هیچ فرآیند طبیعی، پلاستیک را تجزیه نمی‌کند. و به این ترتیب، هیچ کس نمی‌تواند صادقانه بگوید که به طور قطعی می‌داند زباله های پلاستیکی چقدر دوام می‌آورند. تخمین‌ها (برای زمان تجزیه پلاستیک) به صدها و حتی هزاران سال می‌رسد؛ چرا که پلاستیک‌ها پلیمرهای مصنوعی و مبتنی بر نفت هستند. پلیمرها زنجیره‌های بزرگی از مولکول‌ها هستند و در مورد پلاستیک‌ها، آن‌قدر بزرگ هستند که میکروب‌ها حتی نمی‌توانند شروع به حمله به آنها کنند.
نمی‌توانید اعداد رومی را بخوانید؟ ما می‌توانیم به شما آموزش دهیم
آیا تا به حال یک برچسب XVI یا XCV روی چیزی دیده‌اید که واقعاً و کاملاً گیج شده باشید؟ احتمالاً شما در این موضوع تنها نیستید، زیرا این روزها سیستم اعداد رومی کمتر و کمتر آموزش داده می‌شود.
در قرن‌های اخیر، تقریباً کل جهان به سیستم اعداد مدرن (همچنین به عنوان اعداد عربی یا هندو-عربی نیز شناخته می‌شود)، که از 10 نماد (اعداد 0 تا 9) برای ساختن همه اعداد دیگر استفاده می‌کند، روی آورده است. با این حال، قبل از ایجاد آن، یکی از سیستم‌های اعداد اولیه توسط رومی‌ها ایجاد شد. برخلاف بسیاری از سیستم‌های باستانی دیگر، اعداد رومی هنوز در حال استفاده هستند، البته با ظرفیت محدود.
کار فیلتر سیگار چیست؟
قبل از دهه 1950 چیزی به نام سیگار فیلتردار وجود نداشت یا حداقل کسی آن را نمی‌کشید. مردم، سیگار بدون فیلتر می‌کشیدند. در آن زمان، این تصور در حال افزایش بود که سیگار ممکن است مضر باشد، اما هیچ مدرکی دال بر آن وجود نداشت. شرکت‌های تولیدکننده سیگار هم برای اینکه همه را متقاعد کنند که سیگار مشکلی ندارد، پول زیادی برای تبلیغات خرج کردند.
همه اینها در دهه 1950 با انتشار اولین مطالعات پزشکی که به طور قطعی سیگار کشیدن و سرطان ریه را به هم مرتبط کردند، تغییر کرد. یکی از پاسخ‌ها به این مطالعات پزشکی، توزیع انبوه سیگارهای فیلتردار در بازار بود. ایده پشت فیلتر این بود که دود سیگار و نیکوتین را از بین ببرد تا سیگار «ایمن‌تر» شود. در دهه 1960، سیگارهای فیلتری بر بازار تسلط یافتند.
اگر ماه نداشتیم چه می‌شد؟
ماه را به عنوان همسایه مهربان خود می‌شناسیم که خودش را نیز از رفتن یا فرار از مدارش حفظ می کند. ما او را به اندازه کافی دوست داریم، اما اگر او نقل مکان کند، نگرانی اصلی ما این نیست که او رفته است، بلکه ترس ما از این است که کسی جای او را بگیرد!
در نظر داشته باشیم که ماه تا حدی از همان مواد سیاره خودمان ساخته شده است. این اتفاق زمانی رخ داد که زمین یک نوزاد گدازه مذاب با 30 میلیون سال سن بود. در آن هنگام، یک جسم غول‌پیکر به زمین برخورد کرد و زمانی که به فضا پرتاب شد، بخشی از گوشته زمین را نیز با خود برد. این جسم با گوشته داغ زمین ادغام شد و ماه را تشکیل داد. یک میلیارد سال پیش، ماه از نظر زمین‌شناسی فعال نبود اما این بدان معنا نیست که ماه هیچ کاری برای ما انجام نمی دهد. به چند چیز نگاهی بیندازید که اگر ماه ما به محل دیگری برود یا اگر هرگز به محل الان خود منتقل نمی‌شد، از دست می‌دادیم.