چرا اعداد را گرد می‌کنیم؟

مکالمه جالبی بین دو گرگ را بشنویم:
گرگ ۱: هی! با آن دوربین دوچشمی چه کار می‌کنی؟
گرگ ۲: سلام! دارم گوسفندها را در چراگاه می‌شمارم. ۱۷۶… ۱۷۷… ۱۷۸…
گرگ ۱: جالبه! اگر من اینکار را بکنم خواب‌آلود می‌شوم. اما چرا داری آن‌ها را می‌شماری؟
گرگ ۲: همه‌شان را به یک مهمانی تولد دعوت کردم و باید بدانم چند برش کیک لازم دارم. ۱۸۱… ۱۸۲… ۱۸۳…
گرگ ۱: واقعاً؟ مهمانی تولد برای چه کسی است؟
گرگ ۲: برای تولد خودم! ۱۸۶… ۱۸۷… ۱۸۸…
گرگ ۱: اما… چطور گوسفندها را به مهمانی یک گرگ دعوت کردی؟
گرگ ۲: وقتی دعوت‌شان کردم، پلیور پشمی‌ام را پوشیدم! ۱۹۱… ۱۹۲! من تا ۲۰۰ گرد می‌کنم تا مطمئن باشم کیک کافی دارم.

ما به ماجرا مشکوک شدیم، پس رفتیم تا چوپان را پیدا کنیم و مطمئن شویم او از دعوت گرگ از گوسفندان به مهمانی خبر دارد. اما این گفت‌وگو باعث شد به گرد کردن اعداد فکر کنیم.
چرا واقعاً این کار را انجام می‌دهیم؟
اگر مدت زیادی در کلاس ریاضی بوده باشید، احتمالاً یاد گرفته‌اید چگونه اعداد را گرد کنید. رایج‌ترین روش گرد کردن این است:
۱. ابتدا تعیین کنید کدام رقم آخرین رقمی است که نگه می‌دارید (که به آن رقم گرد شده می‌گویند).
۲. سپس به رقم بعدی نگاه کنید: اگر کم‌تر از ۵ بود، رقم آخر را بدون تغییر نگه دارید (گرد به پایین)، و اگر ۵ یا بیش‌تر بود، رقم آخر را یک واحد افزایش دهید (گرد به بالا).
۳. در نهایت، ارقام پس از رقم آخر را با صفر جایگزین کنید (یا در صورت گرد کردن اعشار، آن‌ها را حذف کنید).
بیایید مثال گرگ را دوباره بررسی کنیم. او ۱۹۲ گوسفند شمرد و تصمیم گرفت آن را به نزدیک‌ترین صد، گرد کند. رقم ۱ در جایگاه صدها قرار دارد و آخرین رقمی است که نگه می‌دارد. رقم بعدی ۹ است که بیش‌تر از ۵ است. بنابراین، آن گرگ یک واحد به ۱ اضافه کرد و سایر ارقام را با صفر جایگزین کرد و به ۲۰۰ رسید.
اگر او تصمیم می‌گرفت به نزدیک‌ترین ده گرد کند چه؟
او ۱۹۲ گوسفند شمرده بود، بنابراین رقم ۹ در جایگاه ده‌ها قرار داشت و آخرین رقمی بود که نگه می‌داشت. رقم بعدی ۲ بود که کم‌تر از ۵ است. بنابراین، او رقم آخر را بدون تغییر نگه می‌داشت و رقم باقی‌مانده را با صفر جایگزین می‌کرد تا به ۱۹۰ برسد.

تصویر نجومی روز ناسا: M27؛ سحابی دمبل

توضیح: آیا این همان چیزی است که خورشید ما به آن تبدیل خواهد شد؟ کاملاً ممکن است!
اولین اشاره به آینده خورشید ما به طور سهوی در سال 1764 کشف شد. در آن زمان، چارلز مسیه در حال تهیه فهرستی از اجرام پراکنده بود که نباید با دنباله‌دارها اشتباه گرفته می‌شدند. بیست و هفتمین جرم موجود در فهرست مسیه که اکنون با نام M27 یا سحابی دمبل (Dumbbell Nebula) شناخته می‌شود، یک سحابی سیاره‌ای (planetary nebula) است، یکی از درخشان‌ترین سحابی‌های سیاره‌ای در آسمان و با دوربین‌های دوچشمی به سمت صورت فلکی روباه (Vulpecula) قابل مشاهده است.
حدود 1000 سال طول می کشد تا نور از M27 به ما برسد، که در اینجا با رنگ‌های ساطع‌شده توسط گوگرد (قرمز)، هیدروژن (سبز) و اکسیژن (آبی) مشخص شده است.
ما اکنون می‌دانیم که در حدود 6 میلیارد سال دیگر، خورشید ما گازهای بیرونی خود را به صورت یک سحابی سیاره ای، مانند M27 به بیرون می‌ریزد، در حالی که مرکز باقی‌مانده آن به یک ستاره کوتوله سفید داغ پرتو ایکس تبدیل می‌شود.
درک فیزیک و اهمیت M27 بسیار فراتر از علم قرن 18 بود. حتی امروزه، بسیاری از چیزها در مورد سحابی‌های سیاره‌ای، از جمله نحوه ایجاد اشکال پیچیده آنها، مرموز باقی مانده‌اند.
منبع: ناسا
M27: The Dumbbell Nebula
2024 December 30
Image Credit & Copyright: Christopher Stobie