مجمع مشاهیر علم

در کتیبه‌های بالای غرفه‌های نمایشگاه شگفتی‌های علم، تصاویری از بزرگترین دانشمندان همه اعصار در معرض نمایش بازدیدکنندگان از خانه علم قرار گرفته است. هر کدام از این دانشمندان الگوهای برجسته‌ای برای دانش‌پژوهان هستند و می‌توان با مطالعه آثار و حتی زندگینامه آن‌ها، انگیزه کافی برای کنکاش در دنیای علم به دست آورد. در سطور زیر، این 40 دانشمند برجسته معرفی شده‌اند.

لوئی پاستور، شیمی‌دان و میکروبیولوژیست برجسته فرانسوی، در تاریخ ۲۷ دسامبر ۱۸۲۲ در دول، فرانسه زاده شد. او تحصیلات خود را در دانشگاه پاریس ادامه داد و به یکی از تأثیرگذارترین دانشمندان تاریخ تبدیل شد. پاستور در طول زندگی علمی خود تحقیقات گسترده‌ای در زمینه شیمی، میکروبیولوژی و پزشکی انجام داد و نقش مهمی در توسعه علم و بهداشت عمومی ایفا کرد. او در سال‌های پایانی عمرش به دلیل سکته مغزی دچار مشکلات جسمانی شد و در تاریخ ۲۸ سپتامبر ۱۸۹۵ در مارن-لا-کوکت، فرانسه درگذشت.

مهم‌ترین دستاورد علمی لوئی پاستور نظریه میکروبی بیماری‌ها بود که نشان داد میکروب‌ها عامل اصلی بسیاری از بیماری‌ها هستند. او همچنین فرآیند پاستوریزاسیون را توسعه داد، که با استفاده از حرارت، میکروب‌های مضر را از مواد غذایی مانند شیر و شراب حذف می‌کند. پاستور در زمینه واکسیناسیون نیز پیشگام بود و واکسن‌هایی برای هاری، سیاه‌زخم و وبا توسعه داد. تحقیقات او پایه‌گذار علم ایمنی‌شناسی شد و تأثیرات گسترده‌ای بر پزشکی مدرن گذاشت. امروزه، پاستور را به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین دانشمندان تاریخ پزشکی و میکروبیولوژی می‌شناسند و نام او همچنان در علم و بهداشت عمومی زنده است.

روزالیند فرانکلین، شیمی‌دان و زیست‌فیزیکدان برجسته بریتانیایی، در تاریخ ۲۵ ژوئیه ۱۹۲۰ در لندن، انگلستان زاده شد. او تحصیلات خود را در کالج نیونهام، دانشگاه کمبریج ادامه داد و در زمینه شیمی فیزیک تخصص یافت. فرانکلین در طول جنگ جهانی دوم در تحقیقات مربوط به زغال سنگ و گرافیت فعالیت داشت و بعدها به پژوهش‌های زیست‌مولکولی روی آورد. او در کالج کینگز لندن به مطالعه ساختار DNA پرداخت و با استفاده از پراش اشعه ایکس، تصاویر دقیقی از ساختار مارپیچی آن تهیه کرد. متأسفانه، نقش حیاتی او در کشف ساختار DNA در زمان زندگی‌اش به‌درستی شناخته نشد. فرانکلین در تاریخ ۱۶ آوریل ۱۹۵۸ در لندن بر اثر سرطان تخمدان درگذشت.

مهم‌ترین دستاورد علمی روزالیند فرانکلین، تصاویر اشعه ایکس از DNA بود که پایه‌گذار کشف ساختار مارپیچ دوگانه شد. داده‌های او نقش کلیدی در مدل DNA ارائه‌شده توسط واتسون و کریک داشت، اما در آن زمان اعتبار کافی به تحقیقات او داده نشد. علاوه بر DNA، فرانکلین در زمینه ساختار ویروس‌ها نیز پژوهش‌های مهمی انجام داد و به توسعه ویروس‌شناسی ساختاری کمک کرد. او همچنین مطالعات ارزشمندی درباره ساختار زغال سنگ و گرافیت داشت که در صنایع مختلف مورد استفاده قرار گرفت. امروزه، فرانکلین را به‌عنوان یکی از پیشگامان علم زیست‌مولکولی می‌شناسند و نقش او در تاریخ علم به‌طور گسترده مورد تقدیر قرار گرفته است.

گرگور مندل، زیست‌شناس، گیاه‌شناس و راهب اتریشی، در تاریخ ۲۰ ژوئیه ۱۸۲۲ در هاینزِندورف، امپراتوری اتریش (امروزه در جمهوری چک) زاده شد. او در یک خانواده کشاورز بزرگ شد و علاقه زیادی به علوم طبیعی داشت. مندل پس از تحصیل در دانشگاه اولوموتس، به عنوان راهب در صومعه سنت توماس در برنو مشغول به کار شد. او در کنار فعالیت‌های مذهبی، به تدریس و پژوهش علمی پرداخت. مندل در طول زندگی خود با مشکلات مالی و علمی روبه‌رو شد، اما همچنان به تحقیقات خود ادامه داد. او در تاریخ ۶ ژانویه ۱۸۸۴ در برنو، اتریش-مجارستان (امروزه در جمهوری چک) درگذشت.

مهم‌ترین دستاورد علمی گرگور مندل قوانین وراثت بود که پایه‌گذار علم ژنتیک مدرن شد. او با انجام آزمایش‌های دقیق بر روی نخودفرنگی، اصول وراثت مندلی را کشف کرد که شامل قانون جدایی، قانون غالبیت و قانون تفکیک مستقل می‌شود. این قوانین نشان دادند که صفات ارثی از طریق عوامل نامرئی (که امروزه به عنوان ژن شناخته می‌شوند) از والدین به فرزندان منتقل می‌شوند. اگرچه یافته‌های او در زمان خودش مورد توجه قرار نگرفت، اما در اوایل قرن بیستم دوباره کشف شد و تأثیر عمیقی بر زیست‌شناسی و پزشکی گذاشت. امروزه، مندل را به‌عنوان پدر علم ژنتیک می‌شناسند و نظریه‌های او همچنان در مطالعات ژنتیکی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

چارلز داروین، طبیعی‌دان، زمین‌شناس و زیست‌شناس برجسته انگلیسی، در تاریخ ۱۲ فوریه ۱۸۰۹ در شروزبری، انگلستان زاده شد. او از کودکی علاقه زیادی به طبیعت داشت و تحصیلات خود را در دانشگاه ادینبورگ و سپس دانشگاه کمبریج ادامه داد. داروین در سال ۱۸۳۱ سفر پنج‌ساله‌ای را با کشتی HMS Beagle آغاز کرد که تأثیر عمیقی بر دیدگاه‌های علمی او گذاشت. مشاهدات او از گونه‌های مختلف در جزایر گالاپاگوس، پایه‌گذار نظریه‌های بعدی او شد. داروین در طول زندگی خود با چالش‌های علمی و اجتماعی بسیاری روبه‌رو شد، اما تأثیرات او بر زیست‌شناسی مدرن غیرقابل‌انکار است. او در تاریخ ۱۹ آوریل ۱۸۸۲ در داون، انگلستان درگذشت و در کلیسای وست‌مینستر به خاک سپرده شد.

مهم‌ترین دستاورد علمی چارلز داروین نظریه تکامل از طریق انتخاب طبیعی بود که در کتاب مشهورش، منشأ انواع (۱۸۵۹)، مطرح شد. او توضیح داد که گونه‌ها به مرور زمان تغییر می‌کنند و آن‌هایی که دارای ویژگی‌های سازگارتر با محیط هستند، شانس بیشتری برای بقا و تولیدمثل دارند. این نظریه، که ابتدا با مخالفت‌های شدیدی روبه‌رو شد، امروزه یکی از اصول بنیادی زیست‌شناسی مدرن محسوب می‌شود. داروین همچنین در زمینه‌های دیگر مانند گیاه‌شناسی، رفتار حیوانات و زمین‌شناسی تحقیقات گسترده‌ای انجام داد. تأثیر نظریه‌های او بر علم و درک ما از طبیعت همچنان پابرجاست و نام او به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین دانشمندان تاریخ ثبت شده است.

برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.

جیمز هاتن، زمین‌شناس، طبیعی‌دان و شیمی‌دان برجسته اسکاتلندی، در تاریخ ۳ ژوئن ۱۷۲۶ در ادینبورگ، اسکاتلند زاده شد. او در دانشگاه ادینبورگ تحصیل کرد و علاقه خاصی به علوم طبیعی و زمین‌شناسی داشت. هاتن در کنار فعالیت‌های علمی، به کشاورزی و تولید مواد شیمیایی نیز پرداخت و در این زمینه‌ها تجربیات ارزشمندی کسب کرد. او با مطالعات گسترده بر روی سنگ‌ها و فرایندهای زمین‌شناسی، نظریه‌های مهمی را مطرح کرد که تأثیر عمیقی بر علم زمین‌شناسی گذاشت. جیمز هاتن در تاریخ ۲۶ مارس ۱۷۹۷ در ادینبورگ درگذشت و میراث علمی او همچنان در مطالعات زمین‌شناسی مورد توجه قرار دارد.

مهم‌ترین دستاورد علمی جیمز هاتن نظریه یکنواخت‌گرایی بود که اساس زمین‌شناسی مدرن را بنا نهاد. او معتقد بود که فرایندهای زمین‌شناسی که امروز مشاهده می‌شوند، همان‌هایی هستند که در گذشته نیز وجود داشته‌اند و تغییرات زمین در طول زمان به‌صورت تدریجی رخ داده است. این نظریه، که بعدها توسط دانشمندانی مانند چارلز لایل توسعه یافت، به درک بهتر تاریخ زمین کمک کرد. هاتن همچنین مفهوم زمان عمیق را مطرح کرد، که نشان می‌دهد زمین بسیار قدیمی‌تر از آن چیزی است که در آن زمان تصور می‌شد. نظریه‌های او پایه‌گذار مطالعات زمین‌شناسی مدرن شدند و باعث شدند که او را به‌عنوان پدر زمین‌شناسی مدرن بشناسند.

آلفرد وگنر، زمین‌شناس، هواشناس و ژئوفیزیکدان برجسته آلمانی، در تاریخ ۱ نوامبر ۱۸۸۰ در برلین، آلمان زاده شد. او در دانشگاه برلین تحصیل کرد و ابتدا در زمینه اخترشناسی فعالیت داشت، اما بعدها علاقه‌اش به هواشناسی و زمین‌شناسی او را به مسیر جدیدی هدایت کرد. وگنر در چندین سفر اکتشافی به گرینلند شرکت کرد و تحقیقات گسترده‌ای در زمینه اقلیم‌شناسی قطبی انجام داد. او در سال ۱۹۳۰ در جریان یکی از همین سفرها در گرینلند درگذشت، در حالی که همچنان به دنبال کشف رازهای زمین بود.

مهم‌ترین دستاورد علمی آلفرد وگنر نظریه جابه‌جایی قاره‌ها بود که در سال ۱۹۱۲ مطرح شد. او با بررسی شباهت‌های زمین‌شناسی و فسیلی میان قاره‌های مختلف، پیشنهاد کرد که قاره‌ها در گذشته به هم متصل بوده‌اند و به مرور زمان از یکدیگر جدا شده‌اند. این نظریه، که ابتدا با مخالفت شدید جامعه علمی روبه‌رو شد، بعدها با کشف پالئومغناطیس و توسعه نظریه تکتونیک صفحه‌ای در دهه ۱۹۵۰ تأیید شد. امروزه، وگنر را به‌عنوان یکی از پیشگامان بزرگ زمین‌شناسی مدرن می‌شناسند و نظریه‌های او همچنان در مطالعات زمین‌شناسی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

جان توزو ویلسون، زمین‌شناس و ژئوفیزیکدان برجسته کانادایی، در تاریخ ۲۴ اکتبر ۱۹۰۸ در اتاوا، کانادا، زاده شد. او یکی از نخستین دانش‌آموختگان رشته ژئوفیزیک در کانادا بود و تحصیلات خود را در دانشگاه تورنتو، دانشگاه کمبریج و دانشگاه پرینستون ادامه داد. ویلسون در طول زندگی علمی خود نقش مهمی در توسعه نظریه‌های زمین‌شناسی ایفا کرد و به عنوان استاد ژئوفیزیک در دانشگاه تورنتو فعالیت داشت. او همچنین در دوران جنگ جهانی دوم در نیروی مهندسی سلطنتی کانادا خدمت کرد و به درجه سرهنگی رسید. ویلسون در تاریخ ۱۵ آوریل ۱۹۹۳ در تورنتو، کانادا، درگذشت.

مهم‌ترین دستاورد علمی جان توزو ویلسون، مشارکت او در توسعه نظریه تکتونیک صفحه‌ای بود که انقلابی در درک ساختار زمین ایجاد کرد. او مفهوم گسل‌های ترانسفورم را معرفی کرد، که نشان می‌دهد صفحات زمین‌ساختی می‌توانند به‌صورت افقی نسبت به یکدیگر حرکت کنند. ویلسون همچنین نظریه نقاط داغ را مطرح کرد، که توضیح می‌دهد چگونه برخی مناطق زمین دارای فعالیت آتشفشانی مداوم هستند، مانند جزایر هاوایی. علاوه بر این، او چرخه‌ای را پیشنهاد داد که به نام چرخه ویلسون شناخته می‌شود و فرآیند باز و بسته شدن اقیانوس‌ها را توضیح می‌دهد. این نظریه‌ها تأثیر عمیقی بر زمین‌شناسی مدرن گذاشتند و باعث شدند که ویلسون به عنوان یکی از پیشگامان بزرگ علم زمین‌شناسی شناخته شود.

آدا لاولیس، ریاضیدان و نویسنده برجسته انگلیسی، در تاریخ ۱۰ دسامبر ۱۸۱۵ در لندن، انگلستان زاده شد. او دختر شاعر مشهور لرد بایرون بود، اما پدرش مدت کوتاهی پس از تولد او انگلستان را ترک کرد و آدا هرگز او را نشناخت. مادرش، آنابلا میل‌بانک بایرون، تأکید زیادی بر آموزش ریاضیات و منطق به او داشت تا از تأثیرات ادبی پدرش دور بماند. لاولیس در جوانی با چارلز ببیج، مخترع ماشین تحلیلی، آشنا شد و علاقه‌اش به محاسبات و ریاضیات بیشتر شد. او در طول زندگی خود با بیماری‌های مختلفی دست‌وپنجه نرم کرد و در نهایت در تاریخ ۲۷ نوامبر ۱۸۵۲ در لندن درگذشت.

مهم‌ترین دستاورد علمی آدا لاولیس، نخستین الگوریتم برنامه‌نویسی برای ماشین تحلیلی ببیج بود. او در یادداشت‌های خود توضیح داد که این ماشین می‌تواند فراتر از محاسبات عددی عمل کند و قابلیت پردازش داده‌های مختلف را دارد. این دیدگاه باعث شد که او را به‌عنوان نخستین برنامه‌نویس کامپیوتر بشناسند. لاولیس همچنین مفهوم محاسبات عمومی را مطرح کرد، که بعدها پایه‌گذار علوم کامپیوتر شد. اگرچه در زمان زندگی‌اش دستاوردهای او به‌درستی شناخته نشدند، امروزه او را یکی از پیشگامان علم محاسبات می‌دانند و نقش او در تاریخ فناوری همچنان مورد تقدیر قرار می‌گیرد.

آلن تورینگ، ریاضیدان، منطق‌دان و دانشمند علوم کامپیوتر بریتانیایی، در تاریخ ۲۳ ژوئن ۱۹۱۲ در لندن، انگلستان زاده شد. او تحصیلات خود را در دانشگاه کمبریج ادامه داد و سپس در دانشگاه پرینستون دکترای خود را دریافت کرد. تورینگ در طول جنگ جهانی دوم نقش حیاتی در رمزگشایی پیام‌های آلمان نازی ایفا کرد و در بلچلی پارک به توسعه روش‌هایی برای شکستن رمز ماشین انیگما پرداخت. پس از جنگ، او در آزمایشگاه ملی فیزیک و دانشگاه منچستر به تحقیقات خود در زمینه هوش مصنوعی و زیست‌شناسی ریاضی ادامه داد. او در سال ۱۹۵۲ به دلیل گرایش‌های شخصی‌اش تحت پیگرد قانونی قرار گرفت و در تاریخ ۷ ژوئن ۱۹۵۴ در ویلمسلو، انگلستان درگذشت.

مهم‌ترین دستاورد علمی آلن تورینگ مفهوم ماشین تورینگ بود که پایه‌گذار علوم کامپیوتر نظری شد. او با ارائه آزمون تورینگ، معیاری برای سنجش هوش مصنوعی پیشنهاد کرد که هنوز هم در مطالعات مربوط به هوش مصنوعی مورد استفاده قرار می‌گیرد. تورینگ همچنین در زمینه رمزنگاری و محاسبات ریاضی نقش مهمی ایفا کرد و تحقیقات او تأثیر عمیقی بر توسعه کامپیوترهای مدرن گذاشت. اگرچه در زمان زندگی‌اش به‌درستی قدر دانسته نشد، امروزه او را به‌عنوان پدر علوم کامپیوتر می‌شناسند و میراث علمی او همچنان در دنیای فناوری زنده است.

کلود شانون، ریاضیدان، مهندس برق و دانشمند علوم کامپیوتر آمریکایی، در تاریخ ۳۰ آوریل ۱۹۱۶ در پتوسکی، میشیگان، ایالات متحده زاده شد. او تحصیلات خود را در دانشگاه میشیگان ادامه داد و در رشته‌های ریاضیات و مهندسی برق فارغ‌التحصیل شد. سپس در مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) مدرک کارشناسی ارشد و دکتری خود را دریافت کرد. شانون در طول زندگی علمی خود در آزمایشگاه‌های بل و دانشگاه MIT فعالیت داشت و تأثیرات عمیقی بر علوم ارتباطات و محاسبات گذاشت. او در تاریخ ۲۴ فوریه ۲۰۰۱ در مدفورد، ماساچوست درگذشت، اما میراث علمی او همچنان زنده است.

مهم‌ترین دستاورد علمی کلود شانون نظریه اطلاعات بود که پایه‌گذار عصر دیجیتال شد. او در مقاله مشهور خود، یک نظریه ریاضی ارتباطات (۱۹۴۸)، مفهوم آنتروپی اطلاعاتی را معرفی کرد که اساس فشرده‌سازی داده‌ها و ارتباطات دیجیتال را شکل داد. شانون همچنین جبر بولی را برای طراحی مدارهای دیجیتال به کار برد، که پایه‌گذار کامپیوترهای مدرن شد. او در زمینه رمزنگاری، هوش مصنوعی و پردازش سیگنال نیز تحقیقات مهمی انجام داد. امروزه، شانون را به‌عنوان پدر نظریه اطلاعات می‌شناسند و تأثیرات او در فناوری‌های ارتباطی و محاسباتی همچنان پابرجاست.

لئونارد اویلر، ریاضیدان و فیزیکدان برجسته سوئیسی، در تاریخ ۱۵ آوریل ۱۷۰۷ در بازل، سوئیس زاده شد. او تحصیلات خود را در دانشگاه بازل ادامه داد و تحت تأثیر یوهان برنولی، یکی از بزرگ‌ترین ریاضیدانان زمان خود، قرار گرفت. اویلر در سال ۱۷۲۷ به آکادمی علوم سن‌پترزبورگ پیوست و بعدها به آکادمی برلین دعوت شد، جایی که برای ۲۵ سال به پژوهش‌های علمی پرداخت. او در طول زندگی خود با مشکلات جسمانی روبه‌رو شد و در نهایت بینایی خود را از دست داد، اما همچنان به فعالیت‌های علمی ادامه داد. اویلر در تاریخ ۱۸ سپتامبر ۱۷۸۳ در سن‌پترزبورگ، روسیه درگذشت.

مهم‌ترین دستاوردهای علمی اویلر شامل توسعه حساب دیفرانسیل و انتگرال، نظریه اعداد، مکانیک، و هندسه است. او مفهوم تابع ریاضی را معرفی کرد و بسیاری از نمادهای ریاضی مدرن، مانند (e) (عدد اویلر)، (i) (واحد موهومی)، و (\sum) (نماد جمع) را به کار برد. او همچنین در زمینه نظریه گراف‌ها پیشگام بود و مسئله هفت پل کونیگسبرگ را حل کرد، که پایه‌گذار توپولوژی شد. علاوه بر این، اویلر در مکانیک سیالات، اپتیک، و نجوم نیز تحقیقات گسترده‌ای انجام داد. تأثیرات علمی او چنان گسترده است که بسیاری او را یکی از بزرگ‌ترین ریاضیدانان تاریخ می‌دانند و نظریه‌های او همچنان در علوم مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند.

بلیز پاسکال، ریاضیدان، فیزیکدان، فیلسوف و مخترع برجسته فرانسوی، در تاریخ ۱۹ ژوئن ۱۶۲۳ در کلرمون-فران، فرانسه زاده شد. او از کودکی استعداد فوق‌العاده‌ای در ریاضیات نشان داد و در سن ۱۶ سالگی مقاله‌ای مهم درباره مقاطع مخروطی نوشت. پاسکال در زمینه‌های مختلف علمی فعالیت داشت و علاوه بر ریاضیات، در فیزیک سیالات و فلسفه دینی نیز پژوهش‌های مهمی انجام داد. او در سال‌های پایانی زندگی خود به مسائل مذهبی و فلسفی روی آورد و آثار مهمی در این زمینه نوشت. پاسکال در تاریخ ۱۹ اوت ۱۶۶۲ در پاریس درگذشت، در حالی که میراث علمی و فلسفی او همچنان تأثیرگذار است.

مهم‌ترین دستاوردهای علمی پاسکال شامل نظریه احتمال، اصل پاسکال در فشار سیالات و مثلث پاسکال است. او با همکاری پیر دو فرما پایه‌های نظریه احتمال را بنا نهاد، که بعدها در ریاضیات و اقتصاد تأثیرات گسترده‌ای داشت. پاسکال همچنین ماشین حساب مکانیکی را اختراع کرد که یکی از نخستین نمونه‌های ماشین‌های محاسباتی بود. در زمینه فلسفه، او با کتاب اندیشه‌ها (Pensées) دیدگاه‌های عمیقی درباره ایمان و عقل ارائه داد. نظریه شرط پاسکال نیز یکی از مشهورترین استدلال‌های فلسفی اوست که به بررسی منطقی باور به خدا می‌پردازد. امروزه، پاسکال را به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین متفکران و دانشمندان تاریخ می‌شناسند و تأثیرات او همچنان در علوم و فلسفه پابرجاست.

رنه دکارت، فیلسوف، ریاضیدان و دانشمند برجسته فرانسوی، در تاریخ ۳۱ مارس ۱۵۹۶ در لا هه، تورن، فرانسه زاده شد. او تحصیلات خود را در کالج سلطنتی هنری-لو-گران ادامه داد و علاقه خاصی به فلسفه و ریاضیات داشت. دکارت در طول زندگی خود به دنبال یافتن اصولی محکم برای دانش بشری بود و سفرهای متعددی به کشورهای مختلف انجام داد. او در سال‌های پایانی عمرش به دعوت ملکه سوئد به استکهلم رفت، اما در آنجا به دلیل بیماری در تاریخ ۱۱ فوریه ۱۶۵۰ درگذشت.

مهم‌ترین دستاورد علمی و فلسفی دکارت روش شک‌گرایی فلسفی و نظریه دوگانگی ذهن و بدن بود. او با جمله معروف “می‌اندیشم، پس هستم” (Cogito, ergo sum) پایه‌گذار فلسفه مدرن شد و تأکید کرد که تفکر و آگاهی، اساس شناخت بشری هستند. دکارت همچنین در ریاضیات نقش مهمی ایفا کرد و با توسعه هندسه تحلیلی، ارتباط میان جبر و هندسه را برقرار کرد که منجر به شکل‌گیری سیستم مختصات دکارتی شد. نظریه‌های او تأثیر عمیقی بر فلسفه، علوم و ریاضیات گذاشت و امروزه او را به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین متفکران تاریخ می‌شناسند.

ارشمیدس، ریاضیدان، فیزیکدان و مهندس برجسته یونانی، حدود ۲۸۷ پیش از میلاد در سیراکوز، سیسیل زاده شد. او یکی از بزرگ‌ترین دانشمندان دوران باستان بود و تأثیرات عمیقی بر ریاضیات و علوم فیزیکی گذاشت. ارشمیدس بیشتر عمر خود را در سیراکوز گذراند و در خدمت پادشاه هیرون دوم بود. او در زمینه‌های مختلف علمی، از جمله مکانیک، هندسه و هیدرواستاتیک، پژوهش‌های گسترده‌ای انجام داد. در جریان محاصره سیراکوز توسط رومیان، ارشمیدس با طراحی ماشین‌های دفاعی به مقاومت شهر کمک کرد، اما در نهایت در سال ۲۱۲ پیش از میلاد توسط یک سرباز رومی کشته شد، با وجود اینکه دستور داده شده بود آسیبی به او نرسد.

مهم‌ترین دستاوردهای علمی ارشمیدس شامل اصل ارشمیدس در هیدرواستاتیک، قانون اهرم‌ها و محاسبات دقیق عدد پی (π) است. او همچنین مارپیچ ارشمیدس را معرفی کرد و روش‌هایی برای محاسبه سطح و حجم اشکال هندسی ارائه داد که پایه‌گذار ریاضیات پیشرفته شد. ارشمیدس در زمینه مکانیک نیز نوآوری‌های مهمی داشت و مفهوم مرکز ثقل را توسعه داد. علاوه بر این، او دستگاه‌هایی مانند پیچ ارشمیدس را طراحی کرد که برای بالا بردن آب استفاده می‌شد. تأثیرات علمی او تا قرون وسطی و دوران رنسانس ادامه یافت و امروزه او را به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین ریاضیدانان و دانشمندان تاریخ می‌شناسند.

آیزاک نیوتن، فیزیکدان، ریاضیدان و اخترشناس برجسته انگلیسی، در تاریخ ۴ ژانویه ۱۶۴۳ در شهر وولستورپ، انگلستان، زاده شد. او در دانشگاه کمبریج تحصیل کرد و در طول زندگی‌اش تأثیرات عمیقی بر علم و فلسفه گذاشت. نیوتن در دوران فعالیت علمی خود به عنوان عضو انجمن سلطنتی بریتانیا و استاد ریاضیات در دانشگاه کمبریج شناخته شد. او علاوه بر فعالیت‌های علمی، نقش مهمی در امور دولتی داشت و مدتی به عنوان مدیر ضرابخانه سلطنتی بریتانیا خدمت کرد. نیوتن در تاریخ ۳۱ مارس ۱۷۲۷ در لندن درگذشت و در کلیسای وست‌مینستر به خاک سپرده شد.

بزرگ‌ترین دستاورد علمی آیزاک نیوتن ارائه قوانین حرکت و قانون گرانش عمومی بود که انقلابی در علم فیزیک ایجاد کرد. او در اثر مشهور خود، اصول ریاضی فلسفه طبیعی (۱۶۸۷)، قوانین سه‌گانه حرکت را معرفی کرد که پایه‌گذار مکانیک کلاسیک شد. نیوتن همچنین نظریه‌ای درباره نور و رنگ ارائه داد و نشان داد که نور سفید از طیف‌های رنگی مختلف تشکیل شده است. کارهای او در زمینه ریاضیات نیز بسیار مهم بود؛ او، هم‌زمان با گوتفرید لایبنیتس، حساب دیفرانسیل و انتگرال را توسعه داد. تأثیر نیوتن بر علم آن‌چنان عمیق بود که بسیاری او را یکی از بزرگ‌ترین دانشمندان تاریخ می‌دانند، و نظریات او هنوز هم در فیزیک و مهندسی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

آلبرت انیشتین، فیزیکدان برجسته آلمانی-آمریکایی، در تاریخ ۱۴ مارس ۱۸۷۹ در شهر اولم، آلمان، به دنیا آمد. او از کودکی علاقه‌ای خاص به ریاضیات و فیزیک داشت و تحصیلات خود را در پلی‌تکنیک زوریخ سوئیس ادامه داد. پس از مدتی کار در اداره ثبت اختراعات، به تحقیقات علمی پرداخت و به یکی از تأثیرگذارترین دانشمندان تاریخ تبدیل شد. انیشتین در سال‌های بعد به ایالات متحده مهاجرت کرد و در دانشگاه پرینستون به فعالیت علمی ادامه داد. او در دوران جنگ جهانی دوم از توسعه پروژه بمب اتمی آمریکا حمایت کرد، اما پس از جنگ به‌عنوان یک فعال صلح و حقوق بشر شناخته شد. انیشتین در تاریخ ۱۸ آوریل ۱۹۵۵ در پرینستون، نیوجرسی، درگذشت.

بزرگ‌ترین دستاورد علمی آلبرت انیشتین نظریه نسبیت است. او در سال ۱۹۰۵ نظریه نسبیت خاص را ارائه کرد که رابطه میان زمان، فضا و سرعت نور را توضیح می‌دهد. بعدها، در سال ۱۹۱۵، نظریه نسبیت عام را توسعه داد که تأثیر گرانش بر فضا-زمان را توضیح داد. این نظریه‌ها انقلابی در فیزیک ایجاد کردند و درک ما از جهان را متحول ساختند. علاوه بر نظریه‌های نسبیت، او به توسعه مکانیک کوانتومی و فیزیک آماری نیز کمک کرد. معادله معروف \(E=mc^2\)، که رابطه بین انرژی و جرم را نشان می‌دهد، یکی از شناخته‌شده‌ترین فرمول‌های علمی جهان است. انیشتین جایزه نوبل فیزیک را در سال ۱۹۲۱ برای توضیح اثر فوتوالکتریک دریافت کرد و نام او به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین اندیشمندان تاریخ ثبت شده است.

گالیله گالیله‌ای، دانشمند برجسته ایتالیایی، در تاریخ ۱۵ فوریه ۱۵۶۴ در شهر پیزا، ایتالیا، زاده شد. او در دوران رنسانس زندگی می‌کرد و تأثیر عمیقی بر علم و فلسفه گذاشت. گالیله در دانشگاه پیزا تحصیل کرد و علاقه خاصی به ریاضیات و فیزیک داشت. او به دلیل دیدگاه‌های علمی نوآورانه خود، به چالش با عقاید سنتی زمانه پرداخت و با کلیسای کاتولیک درگیری پیدا کرد. گالیله در سال ۱۶۳۳ به دلیل حمایت از نظریه خورشیدمحوری کپرنیک محاکمه شد و مجبور شد دیدگاه خود را انکار کند. با وجود این، تا پایان عمر همچنان به تحقیق و مطالعه ادامه داد. او در تاریخ ۸ ژانویه ۱۶۴۲ در آرچتری، ایتالیا، درگذشت.

گالیله یکی از تأثیرگذارترین دانشمندان در تاریخ علم است. او با بهبود تلسکوپ و انجام مشاهدات نجومی، تحول عظیمی در درک ما از جهان ایجاد کرد. کشف چهار قمر بزرگ مشتری، مشاهده لکه‌های خورشیدی، و تأیید حرکت سیارات، پایه‌گذار علم نجوم مدرن شد. علاوه بر این، مطالعات او در زمینه مکانیک و قوانین حرکت، الهام‌بخش کارهای بعدی نیوتون شد. گالیله را می‌توان یکی از بنیان‌گذاران روش علمی دانست، زیرا او به استفاده از آزمایش و مشاهده برای اثبات نظریات علمی تأکید داشت. میراث او همچنان در علم و تفکر بشری زنده است و نامش به‌عنوان یکی از پیشگامان بزرگ دانش و حقیقت‌جویی جاودانه مانده است.

ماری کوری، دانشمند برجسته فرانسوی-لهستانی، در تاریخ ۷ نوامبر ۱۸۶۷ در ورشو، لهستان، متولد شد. او در خانواده‌ای علمی رشد کرد و پس از مهاجرت به فرانسه، در دانشگاه سوربن پاریس تحصیلات خود را ادامه داد. علاقه و استعداد بی‌نظیر او در علوم باعث شد که به یکی از برجسته‌ترین پژوهشگران زمان خود تبدیل شود. او با پیر کوری ازدواج کرد و این زوج دانشمند، سال‌ها در کنار یکدیگر به تحقیقات علمی پرداختند. پس از درگذشت همسرش، ماری به تحقیقات خود ادامه داد و به عنوان نخستین زن استاد دانشگاه سوربن منصوب شد. ماری کوری در ۴ ژوئیه ۱۹۳۴ در فرانسه در اثر بیماری مرتبط با تماس طولانی‌مدت با مواد رادیواکتیو درگذشت.

دستاوردهای علمی ماری کوری او را به یکی از مهم‌ترین دانشمندان تاریخ تبدیل کرد. او با کشف دو عنصر رادیواکتیو، یعنی پولونیوم و رادیوم، راه را برای تحقیقات گسترده در زمینه رادیواکتیویته هموار کرد. پژوهش‌های او نقش کلیدی در توسعه فیزیک و شیمی داشت و تأثیرات قابل توجهی بر پزشکی، به‌ویژه در درمان سرطان از طریق پرتودرمانی، گذاشت. ماری کوری نخستین زن برنده جایزه نوبل بود و تنها فردی است که دو بار این جایزه را در دو حوزه مختلف (فیزیک در سال ۱۹۰۳ و شیمی در سال ۱۹۱۱) دریافت کرده است. تلاش‌های بی‌وقفه او در پیشبرد علم، نام او را در تاریخ جاودانه کرده است.

ماکس پلانک، فیزیکدان نظری برجسته آلمانی، در تاریخ ۲۳ آوریل ۱۸۵۸ در شهر کیل آلمان زاده شد. او در دانشگاه مونیخ و برلین تحصیل کرد و علاقه خاصی به فیزیک داشت. پلانک با روحیه‌ای علمی و کاوشگر، به یکی از مهم‌ترین دانشمندان قرن بیستم تبدیل شد. در دوران فعالیت علمی خود، با چالش‌های متعددی روبه‌رو شد، از جمله جنگ جهانی اول و دوم، که تأثیر عمیقی بر شرایط علمی و سیاسی زمانه او گذاشت. او در طول زندگی‌اش عضو انجمن‌های علمی مهمی بود و نقش مهمی در هدایت جامعه علمی آلمان ایفا کرد. ماکس پلانک در تاریخ ۴ اکتبر ۱۹۴۷ در گوتینگن آلمان چشم از جهان فروبست.

بزرگ‌ترین دستاورد علمی پلانک ارائه نظریه کوانتومی بود که بنیان‌های فیزیک مدرن را دگرگون کرد. او در سال ۱۹۰۰ با معرفی مفهوم “کوانتا”، توضیحی برای تابش حرارتی اجسام ارائه کرد که منجر به پایه‌گذاری مکانیک کوانتومی شد. این نظریه باعث شد دانشمندان بعدها بتوانند رفتار ذرات زیراتمی را بهتر درک کنند و فیزیک را از مدل‌های کلاسیک به قلمرو جدیدی هدایت کنند. پلانک برای این کشف شگفت‌انگیز خود در سال ۱۹۱۸ جایزه نوبل فیزیک را دریافت کرد. علاوه بر دستاوردهای علمی، او به اخلاق علمی پایبند بود و در زمان حکومت نازی‌ها تلاش کرد از جامعه علمی در برابر سیاست‌های مخرب محافظت کند. تأثیر نظریه‌های او هنوز هم در علوم فیزیک پابرجاست.

نیلز بور، فیزیکدان برجسته دانمارکی، در تاریخ ۷ اکتبر ۱۸۸۵ در کپنهاگ دانمارک به دنیا آمد. او در یک خانواده علمی رشد کرد و پس از تحصیل در دانشگاه کپنهاگ، در زمینه فیزیک نظری تخصص یافت. بور در طول زندگی خود نقش مهمی در توسعه دانش بشری ایفا کرد و نه‌تنها به‌عنوان یک دانشمند بلکه به‌عنوان یک متفکر و مدافع صلح نیز شناخته شد. او در دوران جنگ جهانی دوم به بریتانیا و سپس ایالات متحده مهاجرت کرد و در پروژه منهتن، که به ساخت اولین بمب اتمی منجر شد، همکاری داشت. اما در سال‌های بعد به‌شدت بر صلح جهانی تأکید داشت. نیلز بور در تاریخ ۱۸ نوامبر ۱۹۶۲ در شهر زادگاهش، کپنهاگ، درگذشت.

یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای بور، مدل اتمی او بود که انقلابی در درک ساختار اتم ایجاد کرد. او با استفاده از نظریه کوانتومی، توضیح داد که الکترون‌ها در مدارهای مشخصی به دور هسته حرکت می‌کنند و تنها در صورت دریافت یا از دست دادن انرژی می‌توانند به مدار دیگری منتقل شوند. این مدل، که پایه‌گذار مکانیک کوانتومی شد، نقشی اساسی در پیشرفت علم فیزیک ایفا کرد و جایزه نوبل فیزیک را در سال ۱۹۲۲ برای او به ارمغان آورد. بور همچنین در ترویج همکاری‌های علمی بین‌المللی و استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای سهم بسزایی داشت و میراث علمی او همچنان در محافل علمی مورد احترام است.

نیکولا تسلا، دانشمند، مهندس و مخترع صرب‌تبار آمریکایی، در تاریخ ۱۰ ژوئیه ۱۸۵۶ در روستای اسمیلجان، که در آن زمان بخشی از امپراتوری اتریش بود (اکنون در کرواسی)، زاده شد. او در جوانی علاقه زیادی به مهندسی برق پیدا کرد و پس از تحصیل در دانشگاه صنعتی گراتس، راه خود را به دنیای علمی و فناوری باز کرد. تسلا در سال ۱۸۸۴ به آمریکا مهاجرت کرد و مدتی با توماس ادیسون همکاری داشت، اما بعدها راه خود را جدا کرد و تحقیقات مستقلی انجام داد. وی تا پایان زندگی خود، درگیر آزمایش‌ها و نوآوری‌های علمی بود و در نهایت در تاریخ ۷ ژانویه ۱۹۴۳ در نیویورک درگذشت، فقیر اما با ذهنی سرشار از اختراعاتی که جهان را متحول کردند.

دستاوردهای علمی نیکولا تسلا بی‌نهایت ارزشمند و تأثیرگذار هستند. او با توسعه سیستم جریان متناوب (AC)، انقلابی در صنعت برق ایجاد کرد و پایه‌گذار انتقال نیروی الکتریکی به فواصل طولانی شد. اختراعات او شامل موتورهای القایی، سیستم‌های بی‌سیم انتقال انرژی، و حتی ایده‌هایی برای تولید انرژی رایگان از جو زمین بودند. او همچنین آزمایش‌هایی در زمینه امواج رادیویی و مخابرات بی‌سیم انجام داد که بعدها به شکل‌گیری فناوری‌های مدرن ارتباطی کمک کرد. اگرچه بسیاری از اختراعاتش در زمان زندگی‌اش به‌درستی قدر دانسته نشدند، امروزه او را به‌عنوان یکی از پیشگامان بزرگ علم و فناوری می‌شناسند و تأثیراتش در جهان بی‌همتاست.

آنتوان لاوازیه، شیمی‌دان برجسته فرانسوی، در تاریخ ۲۶ اوت ۱۷۴۳ در پاریس، فرانسه زاده شد. او در خانواده‌ای ثروتمند رشد کرد و ابتدا در رشته حقوق تحصیل کرد، اما علاقه شدیدش به علوم باعث شد که به شیمی روی بیاورد. لاوازیه در آکادمی علوم فرانسه عضویت یافت و تحقیقات گسترده‌ای در زمینه شیمی انجام داد. او علاوه بر فعالیت‌های علمی، در امور مالی و دولتی نیز نقش داشت، اما در جریان انقلاب فرانسه به دلیل ارتباط با نظام مالیاتی سلطنتی محاکمه شد. در نهایت، او در تاریخ ۸ مه ۱۷۹۴ در پاریس با گیوتین اعدام شد.

مهم‌ترین دستاورد علمی آنتوان لاوازیه کشف نقش اکسیژن در احتراق بود. او نشان داد که احتراق و تنفس فرآیندهایی هستند که با واکنش‌های شیمیایی اکسیژن انجام می‌شوند و نظریه فلوژیستون را رد کرد. لاوازیه همچنین قانون بقای جرم را مطرح کرد که بیان می‌کند جرم در واکنش‌های شیمیایی ثابت می‌ماند. او در نام‌گذاری عناصر شیمیایی نقش مهمی داشت و به پدر شیمی مدرن معروف شد. علاوه بر این، او در توسعه سیستم متریک و تهیه اولین فهرست جامع عناصر شیمیایی مشارکت داشت. تأثیرات علمی او همچنان در شیمی مدرن پابرجاست و نام او در تاریخ علم جاودانه مانده است.

رابرت بویل، شیمی‌دان، فیزیکدان و فیلسوف طبیعی برجسته ایرلندی-انگلیسی، در تاریخ ۲۵ ژانویه ۱۶۲۷ در قلعه لیسمور، ایرلند زاده شد. او یکی از مهم‌ترین چهره‌های علمی قرن هفدهم بود و تأثیرات عمیقی بر توسعه روش‌های تجربی در علم گذاشت. بویل در کالج ایتون تحصیل کرد و سپس به سفرهای علمی در اروپا پرداخت. او در سال ۱۶۶۰ به تأسیس انجمن سلطنتی لندن کمک کرد و در طول زندگی خود به پژوهش‌های گسترده‌ای در زمینه‌های مختلف علمی پرداخت. بویل در تاریخ ۳۱ دسامبر ۱۶۹۱ در لندن، انگلستان درگذشت و میراث علمی او همچنان پابرجاست.

مهم‌ترین دستاورد علمی رابرت بویل قانون بویل بود که رابطه بین فشار و حجم گازها را توضیح می‌دهد. او نشان داد که در دمای ثابت، حجم یک گاز با فشار آن رابطه معکوس دارد. این قانون یکی از اصول بنیادی ترمودینامیک و مکانیک سیالات است. بویل همچنین در کتاب مشهور خود، شیمی‌دان شکاک، دیدگاه‌های جدیدی درباره ماهیت مواد و عناصر ارائه داد که پایه‌گذار شیمی مدرن شد. او در زمینه هیدرواستاتیک، پزشکی، زمین‌شناسی و فلسفه طبیعی نیز تحقیقات گسترده‌ای انجام داد. امروزه، بویل را به‌عنوان یکی از پیشگامان روش علمی و شیمی مدرن می‌شناسند و نظریه‌های او همچنان در علوم مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند.

جان دالتون، شیمی‌دان، فیزیکدان و هواشناس برجسته انگلیسی، در تاریخ ۵ یا ۶ سپتامبر ۱۷۶۶ در ایگلزفیلد، کامبریا، انگلستان زاده شد. او در یک خانواده کوئیکر رشد کرد و از سنین جوانی علاقه زیادی به علوم طبیعی داشت. دالتون تحصیلات خود را به‌صورت غیررسمی ادامه داد و در آکادمی منچستر به تدریس ریاضیات و فلسفه طبیعی پرداخت. او در طول زندگی خود به پژوهش‌های علمی متعددی پرداخت و تأثیرات عمیقی بر شیمی و فیزیک گذاشت. دالتون در تاریخ ۲۷ ژوئیه ۱۸۴۴ در منچستر، انگلستان درگذشت.

مهم‌ترین دستاورد علمی جان دالتون نظریه اتمی بود که پایه‌گذار شیمی مدرن شد. او پیشنهاد کرد که مواد از ذرات کوچکی به نام اتم تشکیل شده‌اند و هر عنصر دارای اتم‌های منحصر‌به‌فردی است. دالتون همچنین قانون فشار جزئی گازها را مطرح کرد، که بیان می‌کند فشار کلی یک مخلوط گازی برابر با مجموع فشارهای جزئی هر گاز در آن مخلوط است. علاوه بر این، او در زمینه قانون نسبت‌های چندگانه نیز پژوهش‌هایی انجام داد که به درک بهتر ترکیبات شیمیایی کمک کرد. امروزه، دالتون را به‌عنوان یکی از پیشگامان شیمی و فیزیک مدرن می‌شناسند و نظریه‌های او همچنان در علوم مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند.

دیمیتری مندلیف، شیمی‌دان برجسته روسی، در تاریخ ۸ فوریه ۱۸۳۴ در توبولسک، سیبری، امپراتوری روسیه زاده شد. او در یک خانواده بزرگ رشد کرد و پس از تحصیل در دانشگاه سن‌پترزبورگ، به تدریس و پژوهش در زمینه شیمی پرداخت. مندلیف در طول زندگی علمی خود نقش مهمی در توسعه دانش شیمی ایفا کرد و به عنوان استاد دانشگاه و محقق برجسته شناخته شد. او علاوه بر فعالیت‌های علمی، در زمینه‌های صنعتی و آموزشی نیز تأثیرگذار بود. مندلیف در تاریخ ۲ فوریه ۱۹۰۷ در سن‌پترزبورگ، روسیه درگذشت و میراث علمی او همچنان پابرجاست.

مهم‌ترین دستاورد علمی دیمیتری مندلیف ایجاد جدول تناوبی عناصر بود که پایه‌گذار شیمی مدرن شد. او با بررسی خواص عناصر، آن‌ها را بر اساس وزن اتمی مرتب کرد و الگوهای تکرارشونده‌ای را در ویژگی‌های شیمیایی آن‌ها کشف کرد. مندلیف حتی وجود عناصر ناشناخته را پیش‌بینی کرد و ویژگی‌های آن‌ها را با دقت بالا مشخص نمود، که بعدها با کشف گالیم، ژرمانیم و اسکاندیم تأیید شد. این جدول، که امروزه به عنوان جدول تناوبی مندلیف شناخته می‌شود، یکی از مهم‌ترین ابزارهای علمی در شیمی است. تأثیرات علمی او همچنان در مطالعات شیمی مورد استفاده قرار می‌گیرند و نام او به‌عنوان پدر جدول تناوبی در تاریخ علم جاودانه مانده است.

بیل گیتس، کارآفرین، برنامه‌نویس و نیکوکار برجسته آمریکایی، در تاریخ ۲۸ اکتبر ۱۹۵۵ در سیاتل، واشنگتن، ایالات متحده زاده شد. او از کودکی علاقه زیادی به رایانه داشت و در مدرسه لیک‌ساید با پل آلن، همکار آینده‌اش، آشنا شد. گیتس در سال ۱۹۷۳ وارد دانشگاه هاروارد شد، اما در سال ۱۹۷۵ تحصیلات خود را رها کرد تا همراه با آلن شرکت مایکروسافت را تأسیس کند. او در طول دهه‌های بعدی نقش مهمی در توسعه صنعت نرم‌افزار ایفا کرد و به یکی از تأثیرگذارترین چهره‌های دنیای فناوری تبدیل شد. گیتس در سال ۲۰۰۰ از سمت مدیرعاملی مایکروسافت کناره‌گیری کرد و تمرکز خود را بر فعالیت‌های بشردوستانه گذاشت.

مهم‌ترین دستاوردهای بیل گیتس شامل توسعه سیستم‌عامل ویندوز، نقش کلیدی در انقلاب رایانه‌های شخصی و ایجاد بنیاد بیل و ملیندا گیتس است. او با مایکروسافت، صنعت نرم‌افزار را متحول کرد و ویندوز را به یکی از محبوب‌ترین سیستم‌عامل‌های جهان تبدیل کرد. پس از کناره‌گیری از مدیریت مایکروسافت، گیتس به فعالیت‌های بشردوستانه روی آورد و از طریق بنیاد خود در زمینه‌های بهداشت جهانی، آموزش و کاهش فقر سرمایه‌گذاری کرد. او همچنین در پروژه‌های مرتبط با انرژی‌های پایدار و مقابله با تغییرات اقلیمی مشارکت دارد. امروزه، گیتس را به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین کارآفرینان و نیکوکاران جهان می‌شناسند و تأثیرات او همچنان در دنیای فناوری و بشردوستی پابرجاست.

استیو جابز، کارآفرین، مخترع و مدیر برجسته آمریکایی، در تاریخ ۲۴ فوریه ۱۹۵۵ در سان‌فرانسیسکو، کالیفرنیا زاده شد. او از کودکی علاقه زیادی به فناوری داشت و در دانشگاه رید تحصیل کرد، اما پس از مدت کوتاهی تحصیلات خود را رها کرد. جابز در سال ۱۹۷۶ همراه با استیو وزنیاک شرکت اپل را تأسیس کرد و نقش کلیدی در توسعه رایانه‌های شخصی ایفا کرد. او در سال ۱۹۸۵ پس از اختلافات مدیریتی از اپل جدا شد و شرکت NeXT را تأسیس کرد. در سال ۱۹۹۷، اپل NeXT را خریداری کرد و جابز دوباره به اپل بازگشت، جایی که با معرفی محصولاتی مانند iMac، iPod، iPhone و iPad صنعت فناوری را متحول کرد. او در تاریخ ۵ اکتبر ۲۰۱۱ در پالو آلتو، کالیفرنیا درگذشت.

مهم‌ترین دستاوردهای استیو جابز شامل نوآوری در طراحی محصولات دیجیتال، توسعه رابط‌های کاربری گرافیکی و تأثیرگذاری بر صنعت سرگرمی است. او با تأسیس پیکسار نقش مهمی در تحول انیمیشن‌های دیجیتال داشت و فیلم‌هایی مانند داستان اسباب‌بازی را به موفقیت رساند. جابز همچنین در بازاریابی و مدیریت کسب‌وکار سبک منحصربه‌فردی داشت که اپل را به یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های فناوری جهان تبدیل کرد. امروزه، او را به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین چهره‌های دنیای فناوری می‌شناسند و میراث او همچنان در صنعت دیجیتال پابرجاست.

سوزان وجسیکی، مدیر اجرایی برجسته صنعت فناوری، در تاریخ ۵ ژوئیه ۱۹۶۸ در سانتا کلارا، کالیفرنیا، ایالات متحده زاده شد. او تحصیلات خود را در دانشگاه هاروارد در رشته تاریخ و ادبیات ادامه داد و سپس مدرک کارشناسی ارشد خود را در اقتصاد از دانشگاه کالیفرنیا، سانتا کروز دریافت کرد. وجسیکی همچنین مدرک MBA خود را از دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس اخذ کرد. او در سال ۱۹۹۹ به گوگل پیوست و نقش مهمی در توسعه AdSense و خرید یوتیوب توسط گوگل ایفا کرد. وجسیکی از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۳ به عنوان مدیرعامل یوتیوب فعالیت داشت.

او در طول دوران مدیریت خود، یوتیوب را به یکی از بزرگ‌ترین پلتفرم‌های اشتراک‌گذاری ویدئو تبدیل کرد و بر توسعه ابزارهای کسب درآمد برای تولیدکنندگان محتوا تمرکز داشت. وجسیکی همچنین از برابری جنسیتی در صنعت فناوری حمایت کرد و در زمینه آموزش برنامه‌نویسی در مدارس فعالیت داشت. او در تاریخ ۹ اوت ۲۰۲۴ درگذشت. میراث او در صنعت فناوری همچنان پابرجاست و تأثیرات او بر رشد و توسعه یوتیوب غیرقابل‌انکار است.

مریم میرزاخانی، ریاضیدان برجسته ایرانی، در تاریخ ۱۲ مه ۱۹۷۷ در تهران، ایران زاده شد. او تحصیلات خود را در دانشگاه صنعتی شریف ادامه داد و سپس برای دریافت مدرک دکتری به دانشگاه هاروارد رفت. میرزاخانی در طول زندگی علمی خود تحقیقات گسترده‌ای در زمینه هندسه هذلولوی، نظریه تایشمولر و دینامیک سطوح ریمانی انجام داد. او در سال ۲۰۰۸ به عنوان استاد دانشگاه استنفورد منصوب شد و تا پایان عمرش در این دانشگاه به پژوهش‌های علمی ادامه داد. متأسفانه، او در تاریخ ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۷ در پالو آلتو، کالیفرنیا بر اثر سرطان درگذشت.

مهم‌ترین دستاورد علمی مریم میرزاخانی کشف ارتباطات جدید در هندسه و دینامیک سطوح ریمانی بود. او در سال ۲۰۱۴ موفق به دریافت مدال فیلدز شد، که معتبرترین جایزه در ریاضیات است. میرزاخانی نخستین زن و نخستین ایرانی بود که این جایزه را دریافت کرد. تحقیقات او تأثیر عمیقی بر ریاضیات مدرن گذاشت و باعث شد که نامش در تاریخ علم جاودانه بماند. امروزه، میراث علمی او همچنان الهام‌بخش ریاضیدانان سراسر جهان است.

کوچر بیرکار، ریاضیدان برجسته ایرانی-کرد، در ژوئیه ۱۹۷۸ در مریوان، استان کردستان، ایران زاده شد. او تحصیلات خود را در دانشگاه تهران ادامه داد و سپس به بریتانیا مهاجرت کرد، جایی که در دانشگاه ناتینگهام دکترای خود را دریافت کرد. بیرکار در زمینه هندسه جبری و هندسه بیراتری فعالیت دارد و تأثیرات مهمی بر این حوزه گذاشته است. او در سال ۲۰۱۸ موفق به دریافت مدال فیلدز شد، که معتبرترین جایزه در ریاضیات است.

بیرکار در طول فعالیت علمی خود به حل مسائل پیچیده‌ای در هندسه بیراتری پرداخته و در توسعه مدل‌های مینیمال و تنوع فانو نقش مهمی ایفا کرده است. او همچنین جوایز متعددی از جمله جایزه لورهولم (۲۰۱۰) و جایزه مور انجمن ریاضی آمریکا (۲۰۱۶) را دریافت کرده است. امروزه، بیرکار یکی از برجسته‌ترین ریاضیدانان جهان محسوب می‌شود و تحقیقات او همچنان تأثیرات عمیقی بر ریاضیات مدرن دارد.

کامران وفا، فیزیکدان نظری برجسته ایرانی-آمریکایی، در تاریخ ۱ اوت ۱۹۶۰ در تهران، ایران زاده شد. او تحصیلات خود را در دبیرستان البرز گذراند و سپس در سال ۱۹۷۷ به ایالات متحده مهاجرت کرد. وفا مدرک کارشناسی ریاضیات و فیزیک را از مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) دریافت کرد و سپس در دانشگاه پرینستون دکترای خود را در فیزیک نظری تحت راهنمایی ادوارد ویتن اخذ کرد.

مهم‌ترین دستاوردهای علمی کامران وفا شامل نظریه F، مکانیزم برندنبِرگر-وفا و دوگانگی‌های نظریه ریسمان است. او در سال ۱۹۹۷ نظریه F را توسعه داد، که یک چارچوب ۱۲ بعدی برای نظریه ریسمان است و به درک بهتر گرانش کوانتومی کمک می‌کند. وفا همچنین در زمینه سیاه‌چاله‌ها و ارتباط بین هندسه و نظریه میدان‌های کوانتومی پژوهش‌های مهمی انجام داده است. او جوایز متعددی از جمله مدال دیراک (۲۰۰۸)، جایزه بریک‌ترو در فیزیک بنیادی (۲۰۱۷) و جایزه مصطفی (۲۰۲۱) را دریافت کرده است.

امروزه، وفا به عنوان استاد دانشگاه هاروارد فعالیت دارد و یکی از تأثیرگذارترین دانشمندان در زمینه نظریه ریسمان و فیزیک نظری محسوب می‌شود.

محمود بهزاد، زیست‌شناس، مترجم و نویسنده برجسته ایرانی، در تاریخ ۲۲ اسفند ۱۲۹۲ در رشت، ایران زاده شد. او را به‌عنوان پدر زیست‌شناسی مدرن ایران می‌شناسند و تأثیرات عمیقی بر آموزش و پژوهش‌های علمی در ایران گذاشت. بهزاد تحصیلات خود را در دانشسرای عالی تهران ادامه داد و در رشته علوم طبیعی و تربیتی فارغ‌التحصیل شد. او در طول زندگی خود بیش از ۱۰۰ کتاب علمی تألیف کرد و در نگارش بیش از ۲۰۰ کتاب مشارکت داشت.

مهم‌ترین دستاوردهای علمی محمود بهزاد شامل ترجمه و تألیف کتاب‌های علمی در زمینه‌های زیست‌شناسی، روان‌شناسی فیزیولوژیک و ژنتیک است. او آثار مهمی از چارلز داروین، ریچارد داوکینز و ایزاک آسیموف را به فارسی ترجمه کرد و نقش مهمی در توسعه آموزش علوم زیستی در ایران داشت. بهزاد همچنین در تأسیس سازمان کتاب‌های درسی ایران نقش داشت و به مدت دو سال ریاست این سازمان را بر عهده داشت. او در تاریخ ۸ شهریور ۱۳۸۶ در رشت بر اثر سرطان معده درگذشت.

لطفی ع. زاده، ریاضیدان، دانشمند علوم کامپیوتر و مهندس برق برجسته ایرانی-آمریکایی، در تاریخ ۴ فوریه ۱۹۲۱ در باکو، جمهوری آذربایجان زاده شد. او در دانشگاه تهران تحصیل کرد و سپس برای ادامه تحصیلات به مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) و دانشگاه کلمبیا رفت، جایی که دکترای خود را دریافت کرد. زاده در سال ۱۹۵۹ به دانشگاه کالیفرنیا، برکلی پیوست و تا پایان عمرش در این دانشگاه به تدریس و پژوهش پرداخت. او در تاریخ ۶ سپتامبر ۲۰۱۷ در برکلی، کالیفرنیا درگذشت.

مهم‌ترین دستاورد علمی لطفی زاده نظریه مجموعه‌های فازی بود که در سال ۱۹۶۵ معرفی شد. این نظریه، که پایه‌گذار منطق فازی است، امکان پردازش داده‌های نامعین و تقریبی را فراهم می‌کند و در زمینه‌های مختلفی مانند هوش مصنوعی، کنترل سیستم‌ها و پردازش سیگنال کاربرد دارد. زاده همچنین در توسعه تحلیل سیگنال‌های دیجیتال نقش مهمی ایفا کرد و همراه با جان راگازینی روش تبدیل Z را معرفی کرد، که امروزه در پردازش سیگنال‌های دیجیتال و کنترل سیستم‌ها به‌طور گسترده استفاده می‌شود.

او جوایز متعددی از جمله مدال هامینگ IEEE (۱۹۹۲)، مدال افتخار IEEE (۱۹۹۵) و مدال اولدنبرگر ASME (۱۹۹۳) را دریافت کرد و عضو آکادمی ملی مهندسی ایالات متحده و آکادمی علوم جمهوری آذربایجان بود. تأثیرات علمی او همچنان در دنیای فناوری و ریاضیات پابرجاست.

کارو لوکاس، مهندس برق، دانشمند علوم کامپیوتر و پژوهشگر برجسته ایرانی-ارمنی، در تاریخ ۴ سپتامبر ۱۹۴۹ در اصفهان، ایران زاده شد. او تحصیلات خود را در دانشگاه تهران ادامه داد و سپس مدرک دکترای مهندسی کنترل را از دانشگاه کالیفرنیا، برکلی دریافت کرد. لوکاس در زمینه‌های هوش مصنوعی، پردازش هوشمند، شبکه‌های عصبی، سیستم‌های فازی و بهینه‌سازی پژوهش‌های گسترده‌ای انجام داد و تأثیرات مهمی بر این حوزه‌ها گذاشت.

او بنیان‌گذار و مدیر قطب کنترل و پردازش هوشمند در دانشگاه تهران بود و به عنوان پدر علم رباتیک ایران شناخته می‌شود. لوکاس همچنین در دانشگاه‌های تورنتو، برکلی و UCLA به عنوان استاد مهمان فعالیت داشت و در مراکز تحقیقاتی بین‌المللی مانند مرکز بین‌المللی فیزیک نظری و مرکز بین‌المللی مهندسی ژنتیک و بیوتکنولوژی پژوهش کرد. او در تاریخ ۸ ژوئیه ۲۰۱۰ در تهران درگذشت.

ابوبکر محمد بن زکریای رازی، پزشک، فیلسوف و شیمی‌دان برجسته ایرانی، در سال ۸۶۵ میلادی در ری، ایران زاده شد. او یکی از مهم‌ترین دانشمندان دوران اسلامی بود و تأثیرات عمیقی بر پزشکی، شیمی و فلسفه گذاشت. رازی در بیمارستان‌های بغداد و ری به عنوان پزشک فعالیت داشت و به دلیل روش‌های نوین درمانی و پژوهش‌های علمی خود شهرت یافت.

دستاوردهای علمی

پزشکی: رازی یکی از نخستین پزشکانی بود که تفاوت میان آبله و سرخک را تشخیص داد و در درمان بیماری‌های مختلف روش‌های نوینی ارائه کرد.
شیمی: او در زمینه کیمیاگری فعالیت داشت و به کشف الکل و جوهر گوگرد (اسید سولفوریک) کمک کرد.
فلسفه: رازی دیدگاه‌های فلسفی خاصی داشت و برخی از آثار او شامل نقدهایی بر مذهب و مفهوم نبوت بودند.