نغمه‌های زمین
مستند «نغمه‌های زمین» (عنوان انگلیسی: Songs of Earth) یک اثر کم‌نظیر از سینمای نروژ است که در سال ۲۰۲۳ به کارگردانی و نویسندگی مارگرت اُلین (Margreth Olin) ساخته شده است. این مستند با روایت سفری شاعرانه در دل طبیعت بکر، تماشاگران را به دنیایی از مناظر خیره‌کننده کوهستان‌های اولدالن در ناحیه وستلند (Oldedalen in Vestland) می‌برد.
در این اثر، مارگرت الین همراه با پدر ۸۵ ساله خود، به جستجوی خاطرات دوران کودکی و تجربه‌های زندگی می‌پردازد. او در طول یک سال، فصل‌های متغیر طبیعت و داستان‌های پدرش را ثبت می‌کند تا پیوند عمیق انسان با محیط زیست و گذر زمان را به تصویر بکشد. تصاویر فوق‌العاده و موسیقی تأثیرگذار مستند، حس حضور در قلب طبیعت را به تماشاگر القاء می‌کند و یادآوری می‌کند که زندگی، با تمام تغییراتش، همیشه با زیبایی‌های طبیعی پیوند خورده است.
این اثر علاوه بر ارائه تجربه بصری خارق‌العاده، به عنوان نماینده نروژ در رقابت‌های بین‌المللی، از جمله جوایز اسکار، مورد تحسین منتقدان قرار گرفته است. “نغمه‌های زمین” پیام‌های عمیقی در باب ارزش‌های خانوادگی، گذر زمان و اهمیت حفاظت از طبیعت ارائه می‌دهد و تماشاگر را به تأمل در باب زندگی و محیط زیست دعوت می‌کند.
تصویر نجومی روز ناسا: یک رز کیهانی؛ NGC 2237 در تک‌شاخ
توضیح: سحابی گل رُز، NGC 2237، صرفاً یک ابر کیهانی از گاز و غبار نیست که تصاویر گل‌ها را تداعی می‌کند، اما احتمالاً مشهورترین آن است.
در لبه یک ابر مولکولی بزرگ در صورت فلکی تک‌شاخ (Monoceros)، در فاصله 5000 سال نوری از ما، گلبرگ‌های این رز (گل سرخ) کیهانی در واقع یک مهد ستاره‌ای هستند.
این شکل زیبا و متقارن توسط بادها و تشعشعات خوشه مرکزی متشکل از ستارگان جوان داغ و نوع O آن شکل گرفته است. ستارگان در این خوشه پرانرژی، که به عنوان NGC 2244 فهرست‌بندی شده است، تنها چند میلیون سال سن دارند، در حالی که حفره مرکزی در سحابی گل سرخ، حدود 50 سال نوری قطر دارد.
این سحابی را می‌توان با یک تلسکوپ کوچک به سمت صورت فلکی تک‌شاخ (Monoceros, the Unicorn) مشاهده کرد.
این پرتره تلسکوپی با ظاهر طبیعی از سحابی گل سرخ با استفاده از فیلترهای رنگی باند پهن ساخته شده است، اما گاهی اوقات گل رزها، قرمز نیستند.
منبع: ناسا
A Cosmic Rose: NGC 2237 in Monoceros
2025 February 14
Image Credit & Copyright: Harry Karamitsos