تصویر نجومی روز ناسا: M16؛ ستون‌های آفرینش ستاره
توضیح: این ستون‌های تاریک ممکن است مخرب به نظر برسند، اما در حال آفرینش و خلق ستاره‌ها هستند.
این عکس از ستون‌ها متعلق به سحابی عقاب (Eagle Nebula)، نور مرئی گرفته‌شده با تلسکوپ فضایی هابل را با تصاویر فروسرخ گرفته‌شده با تلسکوپ فضایی جیمز وب را با هم ترکیب می‌کند تا گلبول‌های گازی تبخیر شونده (evaporating gaseous globules) (EGG) را که از ستون‌های گاز هیدروژن مولکولی و غبار بیرون می‌آیند، برجسته‌تر به نمایش بگذارد.
طول این ستون‌های غول‌پیکر چند سال نوری است و به قدری متراکم هستند که گاز داخلی آنها به صورت گرانشی منقبض می‌شود و ستاره‌ها را تشکیل می‌دهند.
در انتهای هر ستون، تابش شدید ستاره‌های جوان درخشان باعث می‌شود که مواد با چگالی کم بجوشند و پرورشگاه‌های ستاره‌ای از گلبول‌های گازی تبخیر شونده متراکم را در معرض دید قرار دهند.
سحابی عقاب، همراه با خوشه ستاره‌ای باز M16، در فاصله 7000 سال نوری از ما قرار دارد.
منبع: ناسا
علمآموز – آبان‌ماه 1403
محیط زیست یک اکوسیستم است، اگر یک جزء آن حذف شود، تمام چرخه‌هایی که به آن وابسته است، زنجیروار تخریب خواهد شد. گزارش سازمان‌های جهانی نشان می‌دهد که در چهار دهه اخیر، در اثر فعالیت‌های انسانی، اندازه جمعیت پستانداران، ماهی‌ها، پرندگان، خزندگان و دوزیستان کاهش ۶۸ درصدی را تجربه کرده است. بیش از ۵۰۰ گونه از حیوانات خشکی در آستانه انقراض قرار دارند و احتمالا تا ۲۰ سال آینده از بین می‌روند. همین تعداد نیز در کل قرن گذشته از بین رفته‌اند. انقراض گونه‌ها با سرعتی بی‌سابقه در تاریخ بشر در حال وقوع است.
با گرم‌شدن هوا و در نتیجه افزایش اسیدیته آب اقیانوس‌ها، تا سال ۲۰۵۰، صخره‌های مرجانی در معرض خطر نابودی کامل هستند. موجودات دریایی هم، مانند صدف‌ها و اسکلت آنها، شروع به حل شدن می‌کنند.
سازمان ملل برای حفظ تنوع زیستی یک هدف تعیین کرده است: تا سال ۲۰۳۰ حداقل ۳۰ درصد از خشکی و دریاهای جهان باید محافظت شود. آیا موفق می‌شویم؟!