تصویر نجومی روز ناسا: سحابی‌های تاریک آفتاب‌پرست
توضیح: گاهی غبار تاریک فضای بین ستاره‌ای، شکوهی ناپیدا دارد. چنین موردی در مورد صورت فلکی جنوبی آفتاب‌پرست (Chamaeleon) وجود دارد.
غبارهای تاریک که معمولاً برای دیدن، بسیار محو هستند، بیشتر به مسدود کردن نور مرئی ستاره‌ها و کهکشان‌های پشت آن شناخته می‌شوند. با این حال، در این نوردهی 36.6 ساعته، بیشتر این غبار، در اثر نور خودش دیده می‌شود، با رنگ‌های قرمز قوی و نزدیک به مادون قرمز که رنگی قهوه‌ای ایجاد کرده‌اند.
ستاره درخشان بتا آفتاب‌پرست (Beta Chamaeleontis) که به طور متمایزی آبی است، در سمت راست بالا قابل مشاهده است، و غباری که اطراف آن را احاطه کرده است به طور ترجیحی، نور آبی را از رنگ عمدتاً آبی-سفید آن منعکس می‌کند.
همه ستارگان و غبارهای تصویر شده، در کهکشان راه شیری خودمان وجود دارند به استثنای یک استثنای قابل توجه: آن لکه سفید، درست در زیر بتا آفتاب‌پرست، کهکشان IC 3104 است که در دوردست قرار دارد.
غبار بین ستاره‌ای اغلب در جو خنک ستارگان غول‌پیکر ایجاد می شود و توسط نور ستاره، بادهای ستاره‌ای و انفجارهای ستاره‌ای از قبیل ابرنواخترها، در فضا پراکنده می‌شوند.
منبع: ناسا
علمآموز – مرداد 1403
در پیک مصرف برق کشور (تابستان)، حدود ۱۵ هزار مگاوات ناترازی (کمبود) برق وجود دارد و با همین روند در ۱۰ سال آینده حدود ۳۷ هزار مگاوات ناترازی تولید خواهیم داشت؛ یعنی ۳۳ درصد یا یک سوم برق کمتری نسبت به نیاز تولید خواهد شد؛ مگر اینکه در سیاست‌ها و تمهیدات تغییر جدی رخ دهد!
یکی از راه‌حل‌ها، تولید برق از انرژی‌های تجدیدپذیر بویژه انرژی خورشیدی است که به حفاظت بیشتر از سیاره نیز می‌انجامد. هم‌اکنون برخی کشورها 100 درصد برق مورد نیاز خود را از منابع تجدیدپذیر تولید می‌کنند؛ مانند ایسلند و اتیوپی و پاراگوئه.
در ایران هم، اگرچه قوانین دولتی امکان فروش برق تولیدی توسط مردم، به شبکه برق کشور را فراهم کرده است (مثلاً دولت تضمین می‌کند تا 20 سال برق شما را به قیمت روز بخرد به نحوی که ظرف 4 سال، بازگشت سرمایه صورت پذیرد) ولی نیاز به تمهیداتی مانند ورود تجهیزات ارزان برق خورشیدی و ارائه مشوق‌های بیشتر است.